Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

420. 1615 Sept. 12. Van C. Matelief de Jonge¹.

Heer Pensionarius.

Brenger deses, Symon Jansz. van Dordrecht, die U l. voor desen wel heeft aengesproken van 't gesoncken schip in 't Goereese gadt, gaet nu weder na Den Hage ende sal U l. hulpe van doen hebben; U l. gelieve hem daervoor aen te nemen, na mijn oordel, dat, bysooverre sy daer moet toe hebben, hy met sijn volck - ende het haer nyet aen gereetschap en ontbreect -, dat ick voor seker houde, dat se het sullen opkrygen, want ick houde hare practycke suffisant.

Daer is swaricheyt dat het daer blijft leggen, want alsoo wy nu twee oostindischvaerders verwachten, mochte daer lichtelijck schade geschieden. Ende dat de Bewinthebberen daer nyet voor en solliciteren, U l. weet wel, genoech schade en siet men nyet voor se gedaen is, het lant is de sorge haerder onderdanen bevolen. Ick hoope, dat U l. met mijnheer den advocaet² sult spreken, ende datter wat goets mocht gedaen werden in onse laetste tsamensprake; ick hebbe den burgem.^r Gerrit Jacob Witsen³ hiervan beginnen te spreken, die der wel smaeck in heeft, doch de luyden spreken veeltijt buyten haer meyninge; evenwel houde hem voor die man nyet; ick meene nochtans dat het veel van de Bewinthebberen wel sal smaken, doch andere sullen nyet van de krenge willen; evenwel het lants orbor moet gedaen werden; als U l. thuys comt ende my licenty van mijn heer den advocaet brengt, sal ick het aen de Bewinthebberen schryven, sy nemen 't wel oft qualijck; als 't mijn overicheyt behaecht, moet het haer behagen; ick soude mijnheer den advocaet dit wel vragen, dan derve soo dickwils by hem nyet loopen, want heeft te veel te doen ende mach mijn lange praet nyet hooren, die veel woorden vereyscht, ende mijnheer heeft den tijt al te costelijck. Evenwel doet hy my de eere, dat hy my somtijts wat hoort ratelen ende mijn ketterye in sijn ooren laet comen, schijnt hem oock aengenaem te wesen, ende waert dat ick my inbeelde, dat se hem soo aengenaem ware als 't van buyten schijnt, ick soude de heeren Bewinthebberen oock hier wat van doen verstaen ende soo sy quaet wierden, dat mochten sy doen; als ick mijn patrya het proffijt doe, heb ick loon genoech, want ick en mach nyet lyden, dat de speterye weder in Portugael souden comen ende daer tol betalen, welck gelt ons de oorloge doet. Ick hope oock, dat

1 Hs. U.B. Amsterdam, cod. 30 Af. Aan den bovenkant beschadigd.

2 Oldenbarnevelt.

3 Gerrit Witsen Jacobszn., burgemeester van Amsterdam, overl. 1626.

[p. 410]

mijnheer de advocaet ende U l. mijn.... vermerct, dan datt het goede veel vyanden heeft is nyet .... Die van Amsterdam slachten den schoemaker die quaet we(rdt op den) ketter, die preecte dat men barvoets most gaen. Sy he(bbn de) oostervaert ende de westervaert met gewelt ende de oo(ster)vaert, daer se onbequaem toe leggen, willense met kra(cht ende) met verlies van ons gelt ende met de heylyge religie ick seg .... willense ons het volck ontrecken, ende haer nieuw aengeboude sc(hepen) peupleren ende op 't leste seggen wy willen.

Dits genoech gepraet.

Wy hebben nyet besonders; ons gecommitteerde is na 't Goereese gadt om het schip Rotterdam ende Delft waer te nemen ende de Amsterdam nyet voorby te laten, opdat men het nyet weder in Tessel verseyle. Wy verwachten de schepen alle ure. Hiermede den Almogende bevolen ende gegroet. In Rotterdam den 12 September 1615.

U l. dienstwilligen vrundt ende dienaer
C. Matelieff de Jonge.

Adres: Aen mijn heer Hugo de Groot pensionaris der stadt Rotterdam in Sgravenhage. Met vrundt.