Het nieuwe Hoornse speel-werck

Op het onverwacht afsterven en begraven van de geest-rycken, en overal-vermaerden Poëet H. Bruno.
Op den 23. April 1664.

DIen Bruno, wiens verstandt

Blonck door het gantsche Landt,

Is statelyck na 't Zandt,

En in het Graf gedragen.

[p. 435]

 

Al is hy Lethys vloet

 

Voor by gescheept, hy doet

 

Ons menighmael seer soet

 

Gedencken aen die dagen:

 

Daer in hy Vers op Vers

 

Gebracht heeft op de Pers;

 

Zyn breyn was altydt versch

 

In blydtschap, of in klagen.

 

Noyt wierd hy door de nydt

 

Zyn herts gerustheyt quydt,

 

Gedurigh was hy blydt,

 

Hy had geen droeve vlagen.

 

De Werelt scheen vol Wyn

 

Voor hem gemaeckt te zyn,

 

Dies rymd' hy sonder pyn

 

Met ongemene slagen.

 

Waer heeft die vlugge Geest

 

Niet altydt t' huys geweest?

 

Die 't niet gelooft, die lees 't

 

Of gaet de Musen vragen:

 

Niet een van 't negen-tal

 

Zyn lof verswygen sal,

 

Maer voeren over al

 

Zyn naem op Phoebi wagen.

 

Dan heeft het nare Graf,

 

Van hem, niet aêrs als draf,

 

En eyndelyck wat kaf:

 

Zyn ziele is ontslagen.

 

In spyt van wraeck en moordt,

 

Is hy door d' enge poort

 

(Dat hoop ick) door-geboort,

 

En in Godts gonst gedragen.

 

 

 

P.Y. van der Hof.