Het nieuwe Hoornse speel-werck(1732)–C. Groenveld, Pieter IJsbrand van der Hof, C.G. Kleyn– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 199] [p. 199] Bruylofts-vreught. Stemme: Soete Engelin, mijn uytverkoren, &c. WOrdt de vrolyckheyt dan toegelaten Als men star-ooght op de deught? Lustigh, laet ons dan eens, doch met maten, Vrolyck zyn. Maer och! de vreught Leydt noch te laegh, Sy moet eerst boven komen. Waerom nu dus traegh? Verban het schromen. Schort het aen een glas met Wyn? Schenker kom, dat moet verbetert zyn. 2[regelnummer] Soo, sie soo, nu sal 't te met wel lucken, Dat 's een glaesje na myn sin, Om met Bachus vruchten vreught te plucken. Vrienden, luystert na 't begin, Dat sal ick eens, Met uw believen, legen, Soo je 't maer alleens Als ick wilt vegen: Kyck eens toe, sie daer, dat 's uyt, Op 't geluck van Bruydegom en Bruyt. 3[regelnummer] Sienje wel? daer staet het onderst' boven, Dat behoor soo rondt te gaen, Daer meê gaept het weêr gelyck een Oven, Om wat koele vocht te laên. Krygh eens een Kan, Om 't lege glas te vullen, Wacker als een Man, Tast toe, wy sullen [pagina 200] [p. 200] Onder ons wel haest, indien 't Soo maer gaet, een ander leven sien. 4[regelnummer] Soete Meysje, daer, ontfanght dat glaesje, Waerom niet, of is 't te swaer? Wat 's 'er aen, men weeght dat op geen aesje, Nu wel aen, ick ben al klaer, Om 't overschot Te boeten van myn lusjes, Met het soet genot Van weynigh kusjes, Die ick van uw lipjes pluck, Als ick daer de myne tegen druck. 5[regelnummer] Wat mach onse Bruytje-maet wel dencken, Dat men hier dus leydt en malt! 'k Wed wy haer in haer' begeerte krencken: Maer de Bruyd'gom meen ick sal 't Noch van dese nacht Wel wederom versoeten. Speel-genootjes, sacht, 't Is tydt, sy moeten Met haer beydtjes na de Koy, Datje 't wisten, och! 't is daer soo moy! 6[regelnummer] Lachj'er om? daer 's weynigh aen gelegen, Laet de Jonge-luy maer gaen; Want het swaertste moet het meeste wegen. Daerom wensch ick, hoor eens aen: Dat dese twee, Een lutje voor 't verjaren Van haer Trouw-dagh meê Die vrucht' vergaren, Daer men vaeck om trouwt, en voort Alles wat tot dese staet behoort. C.G. Kleyn. Vorige Volgende