Het nieuwe Hoornse speel-werck
(1732)–C. Groenveld, Pieter IJsbrand van der Hof, C.G. Kleyn– Auteursrechtvrij
[pagina 188]
| |
Nu op heden
Dus myn gangh tot uwaerts streckt.
't Heught my noch als ick gingh weyden
Aen der Heyden
Met myn sacht bewolde Vee,
Dat ick u daer by een Linde
Quam te vinde,
En den Herder Thyter meê.
Cloris en Philander ware'
Oock met hare
Lammertjes daer in het Veldt,
Ick ben oock aldaer gebleven,
En heb, neven
U, my daer ter neêr-gestelt.
Heer wat hadden wy al vreughden!
Hoe verheughden
Wy ons daer, doch met bescheyt,
Als ick peyns om dese dingen,
Schynt te springen
Noch myn hert van vrolyckheyt.
Daerom had ick weêr te komen
Voor-genomen,
Quam het ander maer te pas,
Om met u noch eens te smaecken
Sulcke saecken,
In het klaverrycke Gras.
Maer bedenck eens hoe die dingen
My ontgingen,
('k Had het niet op u vertrouwt)
Als ick onlangs dese woorden
Van u hoorden,
Dat ghy niet gedogen woudt,
Dat wy alsoo soude weder
By u neder
Sitten, nu of immermeer,
| |
[pagina 189]
| |
Overmits ghy met malkander
Door Philander
Waert geraeckt in uwe eer.
Maer, ô soete Herderinnen,
'k Sal beginnen,
t' Wyl ghy hier u asem schept,
Om nu eens aen u te vragen
Na 't mishagen
Dat g' in myn geselschap hebt.
|
|