Het nieuwe Hoornse speel-werck

[p. 130]

Herders-deuntje.

Stemme: Vryers wel wat hebje kluchjes.

LEst als Cloris eens quam dwalen

Met sijn Schaepjes by een Bron,, Daer de Son

Schitterde met haer blonde stralen,

Mits de dageraet begon.

Sagh hy door een Laen van Boomen

Sijn beminde Galathe,, Met haer Vee,
Dat tierigh huppeld', derwaerts komen,
Daerse quam van lieverlee.

Daer gekomen, gingh sy sitte

By een Linde, onder 't dack,, Van een Tack,
Die haer beschermde voor de hitte
Van de Son, die vinnigh stack.

Cloris voeghd' hem by haer neder,

En sey: boven aerdtsche Maeght,, hoe behaeght
U myn geselschap, en het weder,
Nu het soo bevalligh daeght?

Siet eens wat Apoll' al loncken

Na fijn lieve Daphne schiet,, wie sou niet
In ongeveynsde Min ontfoncken,
Als hy dese lonckjes siet?

Ick voel reets myn boesem blaecken,

En myn jeughdigh ingewandt,, Staet en brandt;
Biedt my uw' inkornate kaecken,
Met uw trouwe rechter handt.

Dan sal ick myn Herders leven

Waerder achten als de Throon,, Van de Goôn
Of anders wilt ghy my begeven,
Soo verwacht ick duysent doôn.

[p. 131]

8

Galatheetje, door dit klagen

 

Gantsch verwonnen, scheen terstondt,, meê een wond'

 

Van kuysche Min in 't hert te dragen,

 

Dat sy uytten door de mondt.

9

Och wat kan de mondt al spreeken,

 

Seyd'se, daer het hert' om lacht,, Ick verwacht,

 

Soo ghy my mint, een klaerder teecken,

 

Of het smeecken heeft geen kracht.

10

Daer meê seegh sy in sijn ermen,

 

En hy leyd haer met een soen,, In het groen;

 

Waer op sy dus begon te kermen:

 

Cloris, och! wat wilje doen?

11

Rust, ey rust. och! och! niet verder,

 

Bindt de tochten van uw Min,, Toch wat in

 

Ick neem u aen, ghy zyt myn Herder,

 

En ick ben uw' Herderin.

12

Daer meê gingen al haer Schaepjes

 

Tierigh weyden onder een,, In 't gemeen;

 

Waer door de Nymphjes en de Knaepjes,

 

Daer omtrent, veel vreught verscheen.

 

 

 

Dat 's te dencken.