Lof-zangh, Aen drie Speel-genootjes.
Stem: Ick drinck de nieuwe Most.
O Maeghden, rijck van deught,
In 't eelste van uw' Jeught,
Bevalligh, soet en deftigh van gelaet,
Beknopt in reden, aengenaem van praet,
Seer geestigh in u zangh,
Volmaeckt van troony, schoon van leden,
Trouwhertigh, kuysch en goet,
Scherpsinnigh van verstandt,
Geswint en gauw ter handt.
Vernuftigh, schrander, konstigh, aerdigh, rijp
Van oordeel, kloeck en snedigh van begrijp,
Oprecht, beleeft en heusch
In dracht en kleedingh, fraey van wandel,
Dan stiltjes, dan verblydt.
Bespeur, getuygen door een klare blyck,
Dat ghy zyt meerder God' als menschelyck.
Verr' boven Junôs, en voort alles
| |
Verduystert Venus schoont'.
Had ick nu 't gulden Oost
Dat eertydts wierd' belooft
Aan d' allerschoonst' van 't Goddelyck geslacht,
Waer van door Paris 't oordeel wierd' volbraght,
Ick schonck het een van u
Aerdtsch geslacht. Maer nu
Myn teeder breyn, segh, wie soudt wesen
Die ghy 't waerdighst kent
Tot sulck een puyck present?
Och laes! soo veel myn pen
Ontbreeckt, dat ick beken
In 't drucken van haer gaven op 't Papier,
Soo veel, ja noch veel meer, ontbreeckt nu hier
't Recht' en suyv're wit,
Dewyl ick aêrs niet kan beseffen
Indien ick ondernam het vonnis hier te strijcken,
Ick sou voor wis de deught van twee verongelijcken;
Dewijl ghy alle drie elckander soo gelijckt,
Dat d' een in gaven voor den ander niet en wijckt.
|
|
Auteursrechtvrij