Het nieuwe Hoornse speel-werck

't Voldoen aan mijn plichten aen M.S.

Na dat haer geboorte-dagh op een vreemde wys gepasseert was.

MAgdalena, 'k steun nu heden

Op de heusheyt van uw Man,

En op uw beleefde reden,

Die ick best erkennen kan

In myn schult en plicht te boeten,
Die ick boet met u te groeten

[p. 94]

 

Door een kleyn Geboorte-dicht,

 

Dus volbrengh ick dan mijn plicht.

 

't Stondt geschapen door de vlagen

 

Van een gure Winter-windt,

 

Die ons door het hevigh jagen

 

Van een sneeuw-jacht had verblindt,

 

Dat ghy in het Veldt soudt Jongen,

 

Daer w' een ander deuntje songen,

 

Als geluck avous myn Vaêr,

 

Mits het hert bedwellemt waer.

 

Maer de wyste Leydts-man redden

 

U uyt dit gevaer, en brocht

 

Ons ter plaetse daer de Bedden

 

Sachter waren als men docht,

 

Daer wy stracks met boertigh praten

 

Al die swarigheyt vergaten,

 

Licht van hert en bly van geest,

 

Als op u Geboorte-feest.

 

'k Loof niet dat de vreught, ten tyden

 

Toen de leck're Kraem-kandeel

 

Buer en na-vriendin verblyden,

 

Swaerder was, hoe wel se veel

 

Overwoegh om uw begonnen

 

Heyl en leven; want wy wonnen

 

Meerder als een enck'le ziel,

 

Mits men Moêr en Kindt behiel.

 

't Willen schynt me voort te dryven,

 

Tot uw wel verdiende lof

 

Op dit voorval yet te schryven:

 

Maer ick schen geen rycke stof;

 

Want ick vrees om weêr te dolen:

 

'k Laet die saeck aen hem bevolen,

 

Die in meerder vreughde leeft

 

Als g' hem stof tot dichten geeft.

 

'k Wensch derhalven dat die uren

 

Haest genaecken, dat die vrucht,

[p. 95]

 

Die ghy draeght en moet besuren

 

Eer het suchten van u vlucht,

 

Uw gemael tot nieuwe plichten

 

Aenport, om wat nieuws te dichten,

 

Al was 't maer een baecker-deun

 

Voor een Dochter of een Seun.