Het nieuwe Hoornse speel-werck

Aen Godt mijn schepper.
Hem zy lof.

AEnbiddelijcke Godt, die d' ongebonde stromen

Der Zee bedwingen kunt door 't dond'ren van uw' stem:

Ghy die de Bou-heer zijt van 't waer Jerusalem,

[p. 67]

 

Tot uw genaden troon heb ick mijn keer genomen.

 

Ick kniel ootmoedigh neêr, verselschapt met mijn sonden;

 

Ach wascht my die doch af, ô Schepper! in de vloedt

 

Van 't onwaerderelijck, van 't root en purper bloedt,

 

Dat uyt uw zijde vloeyd', wanneer sy die doorwonden.

 

Op heden heb ick meer als tien en negen Jaren,

 

Doch niet, gelijck 't behoort, des werelts kloot betreên:

 

Ick heb u niet gedient, noch niet gestelt te vreên,

 

't Is wonder dat ghy my tot dus langh toe woud sparen.

 

't Is waer, ick weet, ghy wilt niet dat den sondaer sterve

 

Maer dat hy hem bekeer, op dat hy magh de Kroon

 

Genieten, die ghy hen, door het genaden-loon,

 

Hebt toe-geseydt: en dat hy soo den Hemel erve.

 

O Schepper stiert in my een waer en recht berouwen,

 

Op dat ick roepen mag, wanneer de doodt my driegt,

 

Vaert uyt, vaert uyt mijn ziel, en na de wolcken vlieght,

 

Ghy sult uw Godt en Heer in alle pracht aenschouwen.

 

 

 

J. Zoutman.