Briefwisseling J. Greshoff - A.A.M. Stols
(1990-1992)–Jan Greshoff, A.A.M. Stols– Auteursrechtelijk beschermd925. A.A.M. Stols aan J. Greshoff, 21 december 1952Ga naar eind1Quito, 21 Dec. 1952
Beste Jan, Hierbij stuur ik je, zes dagen later dan je verzocht hebt, het eerste artikel voor ‘Standpunte’. Ik heb het, met het oog op de serie van drie, van een iets langere inleiding moeten voorzien, en ook al omdat bepaalde feiten voor Z. Afrika moeten worden vastgelegd.Ga naar eind2 Het is mij niet makkelijk afgegaan; er moest in weinig woorden véél worden gezegd. Ik heb erop gezwoegd! Stuur mij maar gauw honorarium naar Quito; het leven wordt met de dag duurder. We zijn nu aan het aftellen: over tien maanden zijn we in Holland, waar we overigens, behalve voor vacantie niet hopen te blijven. Ik zou erg graag in | |
[pagina 89]
| |
Mexico zitten, iets minder graag in Uruguay, Chili of Brazilië, en dan liefst met alle kinderen. Wel heb ik diverse mogelijkheden gehad om in de V.S. hoogleraar te worden, doch daar pikken ze mijn jongens óók direct voor militaire dienst. Ecuador is eigenlijk geen gek landje, maar het bevalt Greet niet. Hoewel we even ver van Europa zitten, is het wel even cultuurloos als de Kaap, al hebben de Ecuadorianen wel meer traditie; er blijkt alleen zo weinig van. En de stemming is er in bepaalde lagen al even fascistisch als bij jullie. Toch leef je hier vrijer dan in Europa, en Lieftincks zijn er onbekend. Overmorgen gaan we naar Atuntaqui, logeren bij de Bodenhorsten (textiel), vroeger Meijer geheten. Daarna naar een plaatsje in het zuiden van Colombia, een paar dagen logeren bij Hetty Steenhuis (gehuwd met de helveet Krauss), die nu veeboerin is. Ik zie altijd tegen dat reizen op, al is het landschap erg mooi. Doch het Malanse (Jacques) comfort ontbreekt althans bij de Kraus'en. Nu deze brief jullie omtrent de jaarwisseling zal bereiken, bieden Greet en ik jullie onze hartelijke wensen voor 1953 aan. Voor ons zal dit heel wat veranderingen en beslissingen meebrengen. Ik vind de Unesco geen gek bedrijf en wil er wel (zolang mogelijk) bij blijven. Maar dan met het gevoel dat ik mijn kinderen niet ten prooi aan de Russen overlaat. Het is een heel probleem. Ik houd mij vooral met het theoretisch opbouwen van typografische onderwijssystemen bezig, en vatte, in het Spaans, hierover een werkje af, dat, naar ik hoop, door de Casa de la Culture zal worden uitgegeven.Ga naar eind3 Komt het er van, dan stuur ik je dit curiosum. Verder is er al maanden bij de douane allerhand drukmateriaal voor mijn Colegio. Maar de regering doet niets om het hier te krijgen. (Voor mij een zorg minder!) En zo gaat het leven hier voort. Ik ga nu een boekje maken over de geschiedenis van het drukkerswezen in Ecuador.Ga naar eind4 Zo houd ik mij bezig. Deze week kreeg ik uit den Haag de beide delen van J.I. de Haan,Ga naar eind5 en ik hoorde van Vinkenoog dat Lekkerkerker in Z.Afrika zit.Ga naar eind6 Wáár? Wat doet hij? Heeft hij een verblijfsvergunning? Uit Holland weinig nieuws. Gelukkig geregeld bericht van de kinderen. Mijn nicht Sandra huwt morgen en verdwijnt dan naar Karachi. Het zal voor het kind een vreemde gewaarwording zijn. Eva is minder trouwlustig en sloeg behalve een N. Amerikaanse jonge millionnair ook nog een Ecuadoriaanse journalist af. De jongens bewegen zich bij ons weten nog niet op vrijersvoeten. Je hebt al lang niet meer (behalve zakelijk op 1 Nov.) geschreven. Laat eens gauw wat van je horen. Met hartelijke groeten voor jullie beiden ook van Greet, mede voor de junioren en Noor, je Sander |
|