Kent uw dichters!

[p. 135]

Paul Rogghé.
De tijd.

DE TIJD KENT rust noch duur. Wij gaan er door,
Naar alle einders heen en weer bewogen.
Straks had 'k geluk, nou wordt mijn leed gewogen
en wijkt het licht voor nieuwen mist en gloor.

't Oneindge heeft geen vaste wet noch spoor.
Naar gaan en komen reikt ons zijns beoogen.
De Tijd alleen houdt aan. Naar hem gebogen
Zoekt 't hulploos hart de éénige vaste voor.

En zoo zal heel de wereld zijn doordrongen
Van 't eeuwig spel der vele mooglijkheden
Op breede golven aller maat en soort.
En in den angst der ziel zal 't lijf gewrongen
Den geest der aarde zoeken, onverhoord,
En van den droom gaan tot de werkelijkheden.

Uit: ‘Uit 's Levens Koorts’.

Steenlandt, Kortrijk.