Kent uw dichters!

[p. 72]

Willem van Iependael.
Golgotha.

Ik weet, het gaat nog maar om uren,
En dacht mij in m'n lot geschikt.
Toch wordt nog telkens door de gangklok
Wat broze hoop aan scherf getikt.
Nooit hield het loofhout zooveel vreugde,
Sloegen de snavels wreeder wond,
Noch spraken m'n gevouwen handen
Zoozeer de onmacht van m'n mond.

Pastoor vroeg, wijzend op een kruishout,
Of ik vergeten was misschien?
En ik heb achtenveertig maanden
Voor 't celraam Golgotha gezien!
Wat kan de christen mij nog schenken
Na tering en vergiffenis?....
Ik hoop alleen, dat achter sterven
Het warmtelooze ‘doodzijn’ is.

Uit: ‘Liederen van den Zelfkant.’

Em. Querido, Amsterdam.