Aan den verlaten vijver

[p. 16]

Het Oude Klokje.

Jaime tout ce qui va finir,

Ce qui défaille et ce qui tombe.

Grégoire Le Roy.

Ik heb zooeven overdacht
Hoe eindloos-vele scheemrende uren,
Dit klokje wegsloeg in den nacht.
Ik heb zooeven overdacht
Binnen wat smartbehangen muren,
't Zijn zuivren uurslag heeft gebracht.

Ik heb zooeven stil geschreid....
Deze oude klok moet ik beminnen
Als het onsterflijk hart der tijd.
Ik heb zooeven stil geschreid....
Straks gaat zijn zilvren stem beginnen,
Ik heb zijn wijsheid lang verbeid.

De liefde, kind, zal eindlijk gaan:
Wij zullen zonder tranen scheiden.
Ook dìen dag zal mijn klok verslaan....
De liefde, kind, zal eindlijk gaan,
Ook wij, wij moe-verdoolden, beiden....
Dan zal mijn klok voor àndren slaan.