Waarom het konijntje een gespleten lip heeft.
Langen tijd geleden leefden de vuursteen en het konijn in twist en tweedracht. Zij hadden altijd ruzie; om de kleinste kleinigheid gingen zij met elkaar aan het kibbelen.
Het konijntje was gewoon den vuursteen voor lui en onverschillig uit te maken, en de vuursteen noemde het konijn spottend ‘spring-in-'t-veld’.
Eens toen de vuursteen voor zijn rots een luchtje schepte, zei het konijntje hem vriendelijk goedendag. Hij wilde graag de minste wezen om weer goede maatjes te worden met den vuursteen.
Maar de vuursteen keek het konijn spottend aan en beantwoordde zijn groet niet. Toen ging het konijntje bedroefd en boos weer naar huis en besloot zich te wreken. Hij had bij het graven van een hol een grooten spijker gevonden en daarmee wilde hij den vuursteen aan den grond vastspijkeren. Bij een boer ging hij een hamer leenen. Toen de vuursteen zijn gewone
Auteursrecht onbekend
