Erato
(1646)–Leonardus Gouwerak– Auteursrechtvrijomhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens
[pagina 250]
| |
Stemme: Lief uytverkoren.Een kintjen kleene // Is een teer spruyt,
‘t Kan niet als wenen // Met sijn geluyt,
Blyft het te leven // ‘t Wort een jaer out,
‘t Doet niet als sweven // Sonder ophout,
Het een-jarig kint // Is noch siende blint,
Datmen noch steets // In de doecken wint.
2. ‘t Kint van tien jaren // Dat leeft gerust,
Sonder beswaren // In volle lust,
Als ‘t mach spelen // Soo heeft het vreught,
| |
[pagina 251]
| |
Men siet het quelen // Met soet geneught,
Als het spelen gaet // Licht sijn eten laet,
‘t Leeft sonder sorgh // ‘t En denckt geen quaet.
3. De twintigh jaren // Maken een borst,
Die somtijts garen // Drinckt sonder dorst,
Diens losse sinne // En woest gemoet,
Dick wat beginne // Op losse voet,
Die draven en gaen // Maer weynigh bestaen,
Of geeren doen // Dat dient gedaen.
4. De dartigh jaren // Maken een knecht,
Bequaem tot paren // Te treen in echt,
Diens tijt sijn sinnen // Soo het hem lust,
Drijft om te minnen // In stille rust,
Of wat vreems besocht // Op een verre tocht,
Door nieuwe lust // In nieuwe locht.
| |
[pagina 252]
| |
5. De vertigh jaren // Maecken een Man,
Die al vervaren // En dwingen kan,
Met sijne handen // Kloeck ende sterck,
Met goe verstanden // In al sijn werck,
Een Man wort geacht // Op sijn beste kracht,
Van veertigh jaer // Die bloeyt in macht.
6. De vijftigh jaren // Maecken een Man,
Met rijpe aren // Die mercken kan,
Diens voet de trappen // Tot in den top,
Van wetenschappen // Getreden is op,
Die met sijn verstant // Nu sticht en voort-plant,
Diens kloeck beleyt // Toont elck bystant.
7. De sestigh jaren // Maecken een Man,
Die meer van sparen // Met spreken kan,
Die nae beneden // Met hooft en voet,
| |
[pagina 253]
| |
Begint te treden // Die vreught af-soet,
Hier is dan dagh // Die menigh niet sagh,
Dat men niet meer // Veel wercken magh.
8. Seventigh jaren // Maken een man,
Diens grijse haren // Men wel sien kan,
Diens grage lusten // Nu sijn gedaen,
Den tijt te rusten // Nu snel komt aen,
Die wort out dan // Als het is een Man,
Die sonder bril // Niet meer sien kan.
9. De tachtigh Iaren // Maken een Man,
Die noch wel garen // Maer niet en kan,
Gaen uyt wandelen // Diens stramme leen,
Moeten handelen // Om vast te treen,
Een kruck of straf // Dien ‘t harte laf,
Begint te gaen,
| |
[pagina 254]
| |
Al nae het graf,
10. Negentigh jaren // Maecken een Man,
Die moet vervaren // Die niet en kan,
Noch langer leven // Die al de leen,
Rillen en beven // t’Samen aen een,
Die nu al sijn lust // Met verlangen blust,
Op hoop van de // Ewige rust.
11. De hondert jaren // Maken een lijck,
Diens ziel vervaren // Is beelts gelijck,
Die op het Oordeel // Nu leyt en wacht,
Daer niemant voordeel // Te krijgen acht,
Die wel heeft gedaem // Die sal vrylijck staen,
Voor het Oordeel // En horen ‘t aen.
|
|