Erato

omhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens

[p. 173]

Bruylofs-sangh, Gesongen op Pans fluyt, ter eeren van Bruygom en Bruydt.

Stemme: Granida Princesse.

Braeckt uyt Swanen-drager,
d’Ingeslickte gitten,
Maeckt onder het koor een grabbel-sweef
Voor den Offer-schrager;
Wilt niet ledigh sitten,
Borduert het wit dradeloos geweef,
Om te spreyen voor den Tempels Altaer,
Tot Offerhant aen Heyma, Iuno, en ‘t nieu gehout paer.

[p. 174]

 

2. Maeckt spreeck grage trecken,

 

Geeftse aen de Boden,

 

Die door de Wolcken rennen te post,

 

Om de faem te wecken,

 

Spoeyt u ‘t is van nooden,

 

Dat fama haer trompet Banier lost,

 

Slingert ‘t geluyt uyt u kristal gebou,

 

Tot in de helder Rots van de Echoos galmends schou.

 

3. Soos al yeder hooren,

 

d’Oorsaeck van ons vreughden,

 

Gebooren door ‘t dertel queel-gesanck,

 

‘t Geen klinckt in ons ooren,

 

Volsoete geneughden,

 

Wel ghy Mara hoe toeft ghy soo langh,

 

Geeft u tromp ‘k sal blasen dat het geluyt,

 

Over al salklincken, ter eeren van Bruygom en Bruyt,

[p. 175]

 

4. Diens feest wy nu vieren

 

Op den dagh van huyden,

 

Ter eeren van Paphos koningin

 

Wy den Outaer sieren,

 

Met een Bruylofs kruyden,

 

Daer bysonder yder Herderin,

 

Ter eeren van dit paer een veersjen sinckt

 

Dat het soet geluyt over-al door de velden klinckt.

 

5. Komt Dan wilt soet speelen,

 

Op u Herders Fluytje,

 

Weest aen-voerder van ons Herders rey

 

Wilt een deuntge quelen,

 

Ter eeren van ‘t Bruytje,

 

En op ‘t soet vergaren van haer dey,

 

Komt Boxvoetje singht en springht door het wout

 

Met vreugde ende geneugde desen dag feestlijck hout

[p. 176]

 

Komt Goden van boven,

 

Met u Gulden segen,

 

Geeft dit nieu gehoude paer geluck,

 

Die u daerom loven,

 

Godt wilt u bewegen,

 

Want sonder u gonst leven wy in druck,

 

Voldoet Goden ons redelijcke bee,

 

‘t Geen is, dat dit nieu gehoude paer mag leven in vre.

 

7. Wilt haer vrede geven,

 

Om daer door de luste

 

Van de teel-sucht te werden geblust,

 

Dat sy mogen leven,

 

Door liefde in ruste,

 

Door ‘t voetsel van de noyt versade lust,

 

Dit is ons wens: so ons wens yets vermach,

 

Dat sy te saem in vreugde leven tot haren laesten dag.

[p. 177]

 

8. Bruygom veel gelucken,

 

Wy u ‘t saemen wenschen,

 

Met uwe Vrou Bruyt u waerde Vrou,

 

‘k Wens ghy sonder drucken,

 

Mooght sijn by de menschen,

 

Dits mijn hoop met ‘t geen ick wenschen sou,

 

Dat ghy steets leeft in vre en eenicheyt,

 

Tot dat Atropos komt die u van malkanderen scheyt

 

9. Vrou Bruyt veel gelucken,

 

Wy u ‘t samen wenschen,

 

Met den Bruydegom u waerde Man,

 

‘t Wens ghy sonder drucken,

 

Mooght sijn by de menschen,

 

Dits mijn hoop met ‘t geen ick wenschen kan,

 

Dat ghy steets leeft in vree en eenicheyt,

 

Tot dat Atropos comt, die u van malkanderen scheyt.