Erato

omhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens

[p. 123]

[Clorint bent ghy ‘t hier sadt]

Stemme: Amintas.

Clorint bent ghy ‘t hier sadt,
Wilt ghy gaen nae de Stadt?
Ons en het Land verlaten?
‘t Is waer ghy meught het doen,
Maer kunt ghy niet vermoen,
Dat ghy u selfs gaet haten.

2. Wat vreught is in de Stadt,

Daermen noyt vrijdom hadt,
Om te gaen nae sijn wille?
Nae de kloeck moetmen voort,
Alsmen haest sluyt de poort,
Men mach nergens staen stille.

3. Buyten gaetmen int groen,

Men heeft met niet te doen:

[p. 124]

 

De stadt is niet te achten,

 

Als men iu de stadt gaet,

 

Moe op de steene-straet,

 

Men moet hem by al wachten.

 

4. Want de luy gaen verspien,

 

Waer sy ergens wat sien,

 

Om door de stadt te dragen!

 

Men is vaeck in de praet,

 

Alsmen by yemant staet,

 

In ‘t Lant schep ick behagen.

 

5. Het Lant de vrijdom geeft,

 

Datmen onbeklapt leeft,

 

Als men maer soeckt met eeren,

 

Te gaen by een Lants-meyt,

 

Niemant daer een woort seyt,’Datmen daer komt verkeeren.

[p. 125]

 

6. Noch isser meerder quaey,

 

Het geen ick ‘t meeste haet,

 

Dat is, haer minnerije,

 

Die heeft een schone schijn,

 

Maer inwendigh fenijn,

 

Is haer bedrieghlijck vrijen.

 

7. Sy sijnder heel beleeft,

 

Dat elck vernoegen geeft,

 

Dat door haer komplimenten,

 

De woorden sijn wel goet,

 

Dat niet tot de daet doet,

 

‘t Is de vrucht van haer Lenten.

 

8. Op ‘t Lant yder stil leeft

 

Daer men om geen praet geeft,

 

Om d’oogen te verblinden,

 

Soo ‘t u gevalt blijft hier.

[p. 126]

 

Hier is het meest plasier,

 

Ghy sult het Lant niet vinden,

 

9. Hier hoort men ‘t soet geluyt,

 

En ‘t vermaecklijck gefluyt,

 

Vande Vogels die singen,

 

Men siet hier ‘t bloem-gewas,

 

En in het groene gras,

 

De beesjes dertel springen.