Sonnetten

[p. 3]

III.

Ik zie U flauw. Gij zijt nog te ver af.
Want het trotsche strijdend Proletariaat
Is nog te zwak, dat het den Toekomststaat
Reeds oprichten kan, en daardoor U gaf

Nabij mijn blikken. En ik zink in 't graf,
Voordat ik scherp genoeg Uw schoon gelaat
En 't Uw lichaam omgevend wit gewaad
Aanschouwd heb, dat zalig geluk verschaff'.

Een andre, hoogre, diepre, betre, sterkre,
Niet opgesloten in verdoemde kerkren,
Zal U bezingen in een wereldlied,

Waarnaar de gelukzaalge Menschheid hief de
Oogen, licht stralend van één wereldliefde -
Wat nood? Haar liefelijk gelaat, ik zie 't.