Kinderdeuntjes en wiegeliedjes. Speelrijmpjes

[p. 6]

Spelen.

De kinderen in een kring zeggen tot P., die daarbinnen staat, terwijl een kind er buiten is:

Pieternelle! - Waar woon je?

Hierbinnen.

Wat ken je? - Haspelen en spinnen.
Wat heb je gisteren gedaan?
Een boteram gegeten en slapen gegaan.
Wat heb je eergister gedaan?

Dat scheelt je niet.

(Daarna loopt P., onder de armen van de kinderen door, op 't andere kind af; dit eveneens naar binnen, tot P. het krijgt).

Houd open, houd an,
Wij loopen door den kouseband;
Kousebanden met knoopen,
Daar zijn we doorgeloopen.
Sprei maar voort een wagenknecht,
Laat den koning door 't gerecht;
Sprei maar voort, sprei maar voort,
Laat den koning door de poort.

[p. t.o. 6]

[p. 7]

De kinderen staan in de rondte; een loopt rond en zingt het versje; zoo komt er bij het afloopen van ieder vers een bij, totdat ze allen rondloopen:

Lange wagen, krui wat voort,
Heb je ook een rozetjen voor mijn kruiwagen?
Waar zal ik het zoeken?
Hier in alle hoeken;
Ik weet niet waar,
Hier of daar;
Ik heb het al gevonden,
Ik ben je al voorbij;
Kom mijn lieve rozetjen, kom maar bij mij.

(Weer rond:)

De karre wil niet omgaan,

Of Piet moet er bij staan;

Als Piet dan niet wil,

Dan zullen wij hem halen;

Piet in de tromme,

Piet zal wel kommen.

Poort open de baan,
Daar komen wij aan,
Daar komen twintig mooie meisjes aan.

[p. 8]

 

Wie klopt daar?

 

Anneken, Tanneken, Tooverheks.

 

Wat wou je hebben?

 

Een stukje vuur.

 

Dat heb ik niet.

 

Ik heb je schoorsteen zien rooken.

 

Dat was bij buurvrouw.

 

Dat jok je.

 

Mag ik dan naar binnen komen? Neen.

 

Met mijn gouden schoenen? Neen.

 

Met mijn groote laarzen? Neen.

 

Met mijn houten klompen? Neen.

 

Met mijn glazen muiltjes? Ja.

 

Wat heb je daar mooie kindertjes

 

Wil je er een van hebben? Ja!

 

Wat zul je ze te eten geven?

 

Al wat ze maar lusten.

 

Waar zul je ze te slapen leggen?

 

Op kussentjes van veêren en beddetjes van dons.

 

Rotten en muizen.

(Daarop vangt het nazetten aan, de heks tracht een der kinderen te vangen, dat nu in haar plaats komt).

[p. t.o. 8]