| |
| |
| |
| |
| |
| |
De Historie van de Kaboutermannetjes.
O, wat een gouden tijd was dat,
Toen m' in elk huis in land en stad
Kaboutermannekes nog had,
Die, was een meid 'reis lui en traag?
Of achtte d' arbeid zure plaag,
En schuurden en waschten,
| |
| |
| |
| |
Zoodat, kwam 't uur van op te staan,
De meid àl 't huiswerk vond gedaan.
De metslaarsknechts en timmerlui
Ook hadden van hard werk den brui,
Daar, dachten zij, 't klein-manvolk kwam
En d' arbeid voor hen overnam.
Het slaafde en het draafde,
Het boorde en het schaafde,
Tot heel 't karwei was afgedaan
En 't volk naar kroeg of bed kon gaan.
De bakker en zijn witte knechts
Deên ook maar wat hun goeddacht slechts,
Want, als 't kleinvolk hen luiren zag,
Kwam 't uit den schoorsteen voor den dag.
| |
| |
| |
| |
| |
| |
Ze ziftten en kneedden 't,
Tot, bij het kraaien van den haan,
De baas 't versch baksel klaar vond staan.
't Ging bij den slager net zoo toe:
Moest die 's nachts aan een zwijn of koe,
Maar had hij en zijn knechts wat vaak,
't Kaboutervolk hielp met vermaak.
Die gingen aan 't hakken,
Aan 't houwen en knakken,
En, brak de lieve morgen aan,
't Vleesch was maar aan den haak te slaan.
De kastlein proefde in zoeten vreê
Maar wakker met zijn gasten mee;
| |
| |
| |
| |
Want al zijn werk was, dat hij dronk,
Tot hij er zelf bij nederzonk.
Hoe 't klein-volk zich weerde,
't In 't krijt staand noteerde,
En, waar men keek maar in het rond,
Elk ding goed op de plaats weer stond.
Zat eens een snijdertje in de pijn,
Omdat een pak gauw klaar moest zijn,
Hij lei maar 't laken bij zich neer
En ging aan 't snorken als een beer.
't Kleine-volkje aan den knip;
's Nachts door; - als 't snijdertje op ging staan,
Had de sinjeur 't nieuw pak al aan.
| |
| |
| |
| |
Och, och, nu is die tijd gedaan;
't Kaboutervolk is naar de maan!
Men kan niet lanterfanten meer,
Men dient thans zelf druk in de weer;
Die hou zich deeg wakker,
Die roer zich.... de stakker!
Schoon 't rustuur lang daar is,
Niet voor zijn werk klaar is. -
Dus, jongens, meisjes! houdt je goed,
En doet je plicht met frisschen moed.
|
|