Metamorphosis et historia naturalis insectorum. Pars tertia et ultima

A. Eerste bevindinge.

DEse Rupsen leven seer vreedsaem met malkanderen, doch zijn seer schrik-achtigh; want sy door hare groote ruygigheyt seer gevoeligh zijn. Gebruycken oock ruygh voedtsel, te weten de bladeren van den Carduus

[p. 2]

Benedictus, waer van sy het fijnste ende sachste met lust eten, maer de harde ribbekens latense staen.

Tegen den avondt spinnen sy een dun net over haer lijf tegen de nacht koude, zijn seer swart, doch beset met eenige scherpe doornkens, welke ook swart zijn, doch met wat geel vermenght. Dese Rupse heeft haer tot veranderinge gestelt den 19. Julii 1665. welcke veranderinghe seer curieus was in 't aensien, net deurloopen als met gout: ende is daer uyt voort-gekomen op den sevenden Augustus een schoone Kapelle, niet minder net schoone verdeelt van diversche coleuren, ghelijck in de bygaende plate vertoont werdt: welke leefde sonder voedtsel tot den elfden dito.

[p. *3]