LXXVII. Bevindinge.
DE spijs deser rupsen zijn de bladeren van olme-boomen. Alse haer zetten willen tot veranderinghe so begeven sy haer selven nae de schutsels ende huysen, ende maecken aende selfde haer achter-lijf wel vast, hangende met het hooft nederwaerts, om te gemackelicker daer uyt te sacken.
Eer dese rupsen inde veranderinge haren ouden huydt konnen afleggen, doense seer groot geweldt, ja schudden, wringen sich ende beven gelijck yemant die een swaere koorsse aenkompt; haelen dickmael haer lijf op en neer, ende eyndelijck trecken sy het lichaem gheheel in malkanderen, waer door het so dick wert, dat den