Metamorphosis naturalis

LXIV. Bevindinge.

ICk achte dat dit wel een vande alderwonderlijckste rupsen is diemen vinden kan. Hy en at maer eens daegs, ende dat een weynigh van willeghen loof, ende leyde hem dan weder in malkanderen als een hase-wint-hont, tot 's anderdaeghs dat hy ontrent den middagh begon te eten. Dit duyrde tot den laetsten September 1653. ende bleef stil in eenderley gestalte liggen sonder sich te verleggen tot den 24 October des jaers 1655. ende streeck alle daegh over sijn lijf om te sien of hy sich bewegen soude, ende

[p. 120]

ick heb hem sien leven ^q twee volle jaren ende 24 daghen sonder eenighe spijse te nutten, of sonder sich eenigsints te verleggen of van plaets te veranderen. Ick en hebbe in aldien tijdt geen veranderinge aen hem gespeurt,

q Uyt de voorgaende bevindingen blijckt, dat sommighe dierkens acht, sommighe neghen, ja andere over de thien of elf maenden inden winter sonder eenig eten leven. Maer dit verhael gaet het alles verre te boven, en mach met reden voor een wonder inde natuyr gherekent werden, dat so een klein ende swack dier, by de 25 maenden sonder voedtsel leven kan. Tot soodanigh lanck vasten doet veel de gheduyrige ruste, waer door weynig verteert wort. Item, schijnt daer toe noodigh te wesen, een vochtigheyt die taey ende olyachtich is, ende een natuerelicke warmte die klein is, so datse lange kan spelen op die vochtigheyt, ende nochtans weynigh verteeren. Hier by mogen de wonderlicke lampen vergheleken werden, die de Romeynen plegen te stellen inde graven der dooden, welcke lampen menige eeuwen konden branden sonder eenige ververschinghe van olye te krijgen. Den geleerden M. Z. Boxthornius in quaestionibus Romanis maeckt gewach van een lampe, die ontrent vijfthien hondert jaeren gebrandt hadde, ende noch bequaem was om menige eeuwen te branden. Siet quaest. Rom. II. pag. 49.

[p. *99]

[p. 121]

dan alleen dat hy ontrent de helft kleynder geworden was. Desen worm is den lint-worm genaempt.