Metamorphosis naturalis

LXII. Bevindinge.

ICk en heb gheen voedtsel konnen uyt-vinden dat dese rupse eten wilde. Doch het kan wesen dat ick hem op den tijdt van sijne veranderinghe heb aen-getroffen. Hy begon seer te woelen ende na langh woelen, zijnder van tusschen sijne leden eenighe

[p. 118]

druppelkens water gekomen, gelijck of het uyt-gedreven sweet was: ende inden tijdt van twaelf uyren, soo was yder droppelken sweedt een kleine rupse geworden, die ick sach leven, maer also ick niet en wiste waer mede dat ickse moest onderhouden, so zijnse alle met de moeder in eenen dagh tijdts gestorven. Ick heb hem den pellikaen-rupse genaempt.