Metamorphosis naturalis
(1660)–J. Goedaert–
AuteursrechtvrijOfte historische beschryvinghe vanden oirspronk, aerd, eygenschappen ende vreemde veranderinghen der wormen, rupsen, maeden, vliegen, witjens, byen, motten ende dierghelijcke dierkens meer
[pagina *29]
| |
 | |
[pagina 57]
| |
en konnen de warmte vande Sonne niet wel verdraeghen, ende daerom onthouden sy haer altijt ontrent de aerde, ende zijn moeyelick om te vinden door hare groenicheydt, welcke veroirsaeckt datmense niet licht vande groene kruyden en kan onderscheyden. Sy zijn oock seer vreesachtigh, want so haest sy yets hooren, blijven van stonden aen seer stille liggen, ende dat voor eenen ruymen tijt, so dat het schijnt als of sy doodt waeren: daer na beginnen sy haer selven allenxkens ende seer sachtkens te beweghen, ende als hy niets verder en verneempt so is hy snel genoegh om wech te kruypen. Na dat ick dese Rupse 18 daegen gespijst hadde, soo heeft hy hem gesuyvert van alle sijne onreynigheden | |
[pagina 58]
| |
die hy by hem hadde, ende heeft sich daerna tot veranderinge gevoegt op den 4 September, ende is daer in gebleven tot op den negenden Mey des volgenden jaers, dat zijn acht volle Maenden ende daer over, sonder datmen daer eenich leven in konde gewaer worden, ende na dien tijt quam daer uyt een gemeene Vliege, recht op haeren tijdt met de warmte der Sonne. Ick heb dese Rupse tot onderscheydt den Duycker genaempt. |
|