28
Sosiale werkster begaan met het lot van arme kinderen in achterbuurt. Sleept er oude (geen nieuwe, doen het niet zo goed, emotief gezien) kleren en schoenen en andere rotzooi naartoe. Komt in kontakt met welgesteld vader van 9 kinderen, die haar belangrijkste leveransier wordt. Maar deze man blijkt behalve gul ook geil, en de sosiale werkster is helaas van een bijna utopiese lichamelijke aantrekkelijkheid. Kortom, hij wil haar hebben - of geen tweedehandse kleertjes en schoentjes meer! Zal de dappere jonge vrouw zich opofferen voor haar beschermelingen? Zij wil wel, daaraan geen twijfel - ach ging het nog om haar alleen maar dat is nu juist niet het geval, zij heeft immers ook nog een verloofde... een jongeman van onberispelijke inborst die haar steeds naar vermogen van zijn schraal salaris edelmoedig en menslievend terzijde heeft gestaan... Kan ze hem dit aandoen? Zo ja, zal ze zich dan verplicht voelen hem de waarheid te zeggen en zal hij haar grootmoedig vergeven? Of beter nog, zal zij weigeren maar hij er op aandringen dat zij, omwille van de goede zaak, zwicht voor de afpersing? Is er dan geen andere uitkomst? Kan de geilaard niet bij toeval een van de schoen- en kleerloze kinderen te zien krijgen, dat zoveel lijkt op zijn eigen 10e helaas verleden jaar gestorven kind? Als u de afloop wilt weten want die is er geloof het of niet, ga dan vooral het toneelstuk kijken wanneer het in uw bescheiden provinsiestadje wordt opgevoerd. Of was het een film? Alleen voor volwassenen dan.