Zij zingen

[p. 53]

Het daget in den Oost

Des morgens ligt nog alles

Te droomen en te zwijgen.

Den leeuwrik ziet men stijgen

Steeds hooger, onverpoosd.

Hij wil, uit ruimer kringen,

Het eerst den heilgroet zingen:

Het daget, het daget, het daget in den Oost!

Wanneer een kleine vogel

Mij komt getuigenis geven

Van 't wonderbare leven

Nog vóór de zonne bloost;

Zou ik het met beseffen

En meê de ziel verheffen?

Het daget, het daget, het daget in den Oost!

[p. 54]

 

Laat hij van uit de luchten

 

Zijn reine vreugde stroomen;

 

Ik koester frissche droomen.

 

Dat geeft me kracht en troost.

 

Naar hooger wil ik streven,

 

Lijk hij het waagt te zweven

 

Als 't daget, als 't daget, als 't daget in den Oost!