Vlaemsche dichtoefeningen(1858)–Guido Gezelle– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 81] [p. 81] Het Kindeke en het Graf. Zeg toch, Moeder, liefste Moeder, Waer ging Vader henen, zeg? Sedert dat hy my dien zegen En dien zoen gaf, bleef hy weg! Elken nuchtende, als het dag wordt, Bid ik God den lieven Heer Dat hy moge wederkeeren: Vader, komt gy nimmermeer? Heb ik ievers kwaed bedreven, Moeder? Moeder, zeg het my? Smeeken zal ik ende bidden Dat het me vergeven zy! - [pagina 82] [p. 82] - Schaepke, neen toch! 't minste kwaed niet Hebt ge my of hem gedaen! Vader is van huis, is.... moeten Naer een verre streke gaen. U gaf hy zyn laetsten zegen En... en keert, en keert nie'meer!... Ziet gy daer dat houten kruiske, Tegen 't Kruis van Onzen Heer? In de schaduw van de wilge Daer ligt Vader teêr bemind! En nu zyt gy zonder Vader, Zonder Vader zyt ge, kind! En de Moeder leedde 't knaepke Weenende naer 't kerkhof toen, Bad, en deed het mét heur bidden En zyn handjes t'hoope doen. En wanneer de koele navond kwam gegaen, daer bad zy nog: En het kindje weende traentjes Ende zuchtte: Moeder toch?.... En wanneer de dumstre navond Land en bosch in 't donker lei, Weende 't knaepke, - maer zyn Moeder Hoorde niet, al wat het zei. Wat 't al trok en wat 't al weende, Wat 't al smeekte en bitterlyk Riep en wederom riep, Moeder Hoorde 't niet, zy was een lyk! [pagina 83] [p. 83] Toen, - de klokke klopte 's ander- Dags het kloppend rouwgeklag Over eene die te rusten By heur man in de eerde lag. Toen, - daer zag men, lang nadien nog, Daeglyks al van 's morgens vroeg Zag m'aldaer een kindje komen, Dat zyn hand vol blommen droeg. Daeglyks, ja, tot als de dag kam Dien het lang verlangde, eilas! Dat het ook zyne oogskes look, en Vloog alwaer 't geen wees meer was. 't Lykske lag, den geest ontvlogen, Daer 't weleer te weenen plag; ‘Ligt daér,’ zei-m', 'et al begraven, ‘Ligt daér tot den laetsten dag!’ naer l... Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij