Een nieu gheestelijck lietboecxken, twelck noch noyt in druck gheweest en is wt den Ouden ende Nieuwen Testament ghemaeckt

[p. 169]

Dat 45. Liedeken.

C Nae die wijse: Ick sal v een Liet verbreyden.

GHenade ende vrede
Wensch ick v broeders en susters fijn
Met alle den geene mede
Die Godt van herten soeckende zijn
Al is mijn wijsheyt cleyne
Ick moet nae v begheer
Een liet wt liefde reyne
V schencken al tot Gods eer
Die Balams beest certeyne ⁺
Deed spreecken vermach wel meer,
Smaeckt ende siet ghemeyne
hoe soet dat is die heer.
2    Wy moghen ons wel verblijden,
hoedanighen liefde is ons gheschiet ⁺
Dat wy in desen tijden
Gods kinderen zijn gheworden siet ⁺
Wy die te vooren waren
Al sonder Godt ghebaet ⁺
Wy mosten hebben gheuaren
Ter hellen om ons misdaet ⁺
Die doot hoort dit verclaren
Ist loon der sonden quaet
Wy zijn nu tot die scharen
Des hemels ghecomen vaet. ⁺

+ Nu. 22, 23
2. pet. 2, 16
psa, 34, 9,

+ 1, Joan. 3, 1

+ Joa. 1, 12.
1, pet. 2, 10

+ Eph, 2, 11
1. cor. 6, 10

+ Gal. 5, 21,
Rom. 6, 23
Ro, 8, 13,

+ Heb. 12, 12

[p. 170]

 

3    Den acker is gheuonden

 

⁺ Daer een schat in verborghen leyt

 

Vergiffenis van sonden

 

Beloften veel met claer bescheyt

 

Wy moeten Gods eyghen blijuen

 

Tgeen dat wy hebben al

 

Oock mede ons eyghen lijuen

 

Gout, siluer is te smal

 

Weet mannen ende wijuen

 

⁺ Dat sulcx verbranden sal

 

Wy moeten daer van gherijuen

 

Ons naesten int aertsche dal.

 

4    Wy hebben dat ghegheuen

 

⁺ Om desen acker al te hoop

 

Goet en oock ons eyghen leuen

 

Och vrienden het is noch goede coop

 

Men machse niet betalen

 

Al waer ons goet seer veel,

 

Maer gheuen wijt alte malen

 

So en sal daer zijn geen scheel

 

Die vader hoort dit verhalen

 

⁺ Schenckt ons het grootste deel

 

Och vrienden laet ons niet dwalen

 

En missen des hemels casteel.

 

5    Laet ons toch blijuen binnen

 

⁺ Die arcke die den sentvloet schut

+ mt, 13, 44
Lu, 24, 46
1. pet. 1, 4

+ 2. pet. 3, 10
Eph. 4. 28
1. ioan, 3, 17

+ mat. 13, 44

+ mat. 18, 27

+ Gen. 7, 2,

[p. 171]

 

Malcanderen van herten beminnen ⁺

 

Want sonder die liefde zijn wy niet nut,

 

Ons lampen moeten branden

 

Of wy sullen ingaen niet

 

Datmen in alle landen

 

Het licht oock schijnen siet ⁺

 

Veel beter dan offerhanden

 

Is tgeen dat Godt ghebiet ⁺

 

Door menschelijcke verstanden

 

Is dwalinghe veel gheschiet.

 

6    Laet ons eenuuldich wesen

 

Vierich gaen in liefde voort ⁺

 

Godt wort geuonden van desen

 

Die hem niet temteeren hoort ⁺

 

Maer die zijn woort aenschouwen

 

Wat hy van haer begheert

 

Haer seluen niet wijs en houwen ⁺

 

Maer geerne zijn gheleert

 

Wie so doen mannen en vrouwen

 

Die worden vast ghefondeert

 

Haer liefde sal niet vercouwen

 

Maer altoos werden vermeert. ⁺

 

7    Nu Broeder en suster huyden

 

Wil ick v den heer beueelen nu

 

Groet toch die vrome luyden

 

Van my die daer omtrent zijn u,

+ 1. Jo, 3, 17
1, co. 13, 3,
mat. 25, 4

+ mat, 5, 16,

+ 1, re. 15. 22

+ 1. pet. 4, 8

+ Sapi. 1, 2

+ Ro. 12, 16.

+ 1. tes. 1, 3.

[p. 172]

 

Dit slechte wilt ontfanghen,

 

Ten besten op desen tijt

 

Die Heer spoey onse ganghen

 

⁺ Dat wy goet doen met vliet

 

Dat wy toch zijn behanghen

 

Met duechde het quaet zijn quijt

 

⁺ Nae oly niet en verlanghen

 

Wanneer hy compt subijt.

+ psal. 34, 15

+ mat, 25, 8,
mat. 25, 10