Een nieu gheestelijck liedt-boecxken
(1621)–Vrou Gerrits–
AuteursrechtvrijNa de wyse: Waren't alle mijn vrienden.
Ga naar margenoot+WY willen ons gaen verkloecken
Al ist niet sonder schroom,
Nu ghy ons komt besoecken,
V tot een willekoom,
Ga naar margenoot+Een simpel Liedt te schencken,
Tot bedencken.
Ga naar margenoot+Dat ghy seer hertelijcken
Te samen willekom zijt,
Al konnen wy't niet doen blijcken,
Weest nu op desen tijdt
| |
[pagina 179]
| |
Met ons aldus te vreden
Is ons beden.
Aen u is ons begheeren,
Wilt ons doen onderstandt,Ga naar margenoot+
Wy moghen niet veel ontbeeren,
'Tis hier een dor Eylandt,
Wilt mercken aen die vruchten,Ga naar margenoot+
'Tzijn gheen kluchten.
Dus wilt ons wat toe schickenGa naar margenoot+
Van uwen vruchten goet,
Ghy soudt ons doen verquicken
Met een Brief oft Liedt soet,
En stelt u oock ghelaten
Wat te praten.Ga naar margenoot+
Wilt daer niet in verschromen,
Maer stelt te werck u pondt,Ga naar margenoot+
Ghy zijt seer willekomen,
Dus wilt wesen goet rondt,Ga naar margenoot+
Om ons in deser saken
Te vermaken.Ga naar margenoot+
Op dat onse vergaren
Tot dien eynde gheschiedt,
| |
[pagina 180]
| |
Ga naar margenoot+Malkander te verklaren
Van Godes woordt met vlijt,
Ga naar margenoot+Ende tot goede wercken
Gaen verstercken.
Ga naar margenoot+Nu wy dus vryelijcken
Moghen komen by een.
Ga naar margenoot+Behoort men te doen blijcken
Goe vruchten in't ghemeen,
In alles wat men handelt,
Ga naar margenoot+Waer men wandelt.
Ga naar margenoot+Om ons licht te doen rysen
In alle hoecken klaer,
Dat men daer door mach prysen
Godt den Hemelschen Vaer,
Ga naar margenoot+Elck wil hem alsoo toonen,
Hy sal't loonen.
Ga naar margenoot+Want soo wy in dees daghen
Versuymen nu ons tijdt,
Sal men't namaels beklaghen,
Ga naar margenoot+Niet hebbende respijt,
Om ons weer op te maken,
Maer gheraken
| |
[pagina 181]
| |
In't vyer dat daer sal brandenGa naar margenoot+
Tot in der eeuwicheyt,
Met knerssinghe der tanden,Ga naar margenoot+
Daer men huylt ende schreyt,
Laet ons dit wel doorgronden
T'allen stonden.
En met vreesen en bevenGa naar margenoot+
Doorbrenghen onsen tijdt,
Op dat wy na dit leven
In vreughden en jolijt,Ga naar margenoot+
Sonder eenigh beswaren,
Weer vergaren.
Daer het eeuwigh sal dueren,Ga naar margenoot+
Sonder eenigh verdriet,
Binnen des Hemels mueren,
Met Godt ghebenedijt,
Laet ons hier doch op hoopen,Ga naar margenoot+
Ende loopen.
Wilt dit van ons ontfanghen
Tot eenen willekoms Liedt,
Nae u stondt ons verlanghen,
Daer door het is gheschiedt,
| |
[pagina 182]
| |
Ga naar margenoot+Al zijn wy arme slaven
Kleyn van gaven.
Wilt ons doch weer wat schencken
Van u schat overvloet,
Daer wy u by bedencken,
Ga naar margenoot+En neemt dit toch in't goet,
Dat wy hebben gheschreven
V ghegheven.
|
|