Een nieu gheestelijck liedt-boecxken

[Mijn afscheydt moet ick maken]

Nae de wyse: Nachtegael in't wilde.

⁺M ijn afscheydt moet ick maken
aen u Maeghdeken fier,
den tijdt sie ick ghenaken
dat ick sal scheyden van hier,
daerom wilt dit niet laken
bloeyende Egelentier.

A l zijt ghy jeughdelijcken

⁺van jaren noch niet oudt,
wilt daerom niet beswijcken,
maer u voornemen houdt,
soo ghy hebt laten blijcken,
daer doch niet in verflout.

R echt neemt exempelaren

+ 2 Cor. 2.13
Apoc. 14.4
Iudic. 11.37.
2 cor. 2.15.
Psal. 45.5.
Cant.2.1.
Hose. 11.1

+ Psa. 45.11
1 Pet. 3.13
Zacha. 8.21.
Gala. 3.3.

[p. 133]

 

aen Salomons Tempel pleyn,⁺

 

het wel figueren waren

 

op Gods Ghemeynte reyn,

 

welcke steenen eerbaren

 

waren effen ghemeyn.

 

I ae doemense soud' voeghen

 

aen den Tempel present,⁺

 

was daer niet van behoeven

 

eenighen instrument,

 

maer waren sonder toeven

 

effen en pertinent.⁺

 

'T is ons tot een exempel

 

na ghelaten, hoort reen,

 

al die aen desen Tempel⁺

 

begheert te zijn een steen,

 

die moet sonder rempel

 

vierkant en slecht met een.

 

G aen wy ons dus doorsoecken

 

ende bevinden gheen

 

oneffen kant noch hoecken,⁺

 

maer een bereyden steen,

 

soo laet ons voort verkloecken

+ 1 Reg. 6.7
1 Pet. 2.5.
Apoc. 21.2
Eph. 4.16
Eph. 2.20.
Ioan. 15.5.

+ Apoc. 21.22.
Apoc. 10.7
Colo. 2.11

+ Acto. 9.15.
1 Cori. 10.11.

+ Marc. 8.34.
1 Pet. 1.13
Eph. 5.27.
mat. 5.47.
2 Cor. 13.5

+ Luc. 4.6.
Colo. 1.22
Esai. 2.3.

[p. 134]

 

⁺in Godes huys te treen.

 

E ens laet ons ooc aenschouwen

 

den knecht qualijck bereyt,

 

die mee bruyloft woud' houwen,

 

⁺hy had gheen bruylofts kleyt,

 

hy quam in groot benouwen

 

soo ons Mattheus seyt.

 

⁺N u laet ons wel bereyen

 

eer wy ter Bruyloft gaen,

 

dat men ons niet gaet leyen

 

als dese wordt ghedaen,

 

⁺daer men eeuwigh moet schreyen,

 

Wilt hier wel acht op slaen.

 

⁺F ierigh laet ons waken

 

in ons ghebeden koen,

 

⁺en in liefden recht blaken,

 

altijdt tot deughden spoen,

 

⁺ons vleysch lusten versaken,

 

neerstigh voor quaet behoen.

 

E n roepen om verstercken

 

Godt aen tot onser baet,

 

⁺dat hy in ons wil wercken

+ Psa. 122.1
Mat. 25.21.
Luc. 12.47

+ mat. 22.11
25.11.

+ Apoc. 19.7
Esa. 25.6.

+ Prov. 11.7

+ Colos. 4.1.
Eph. 6.18.

+ 2 thes. 3.12
Titu. 3.8.

+ 2 Cori. 5.25.
Syr. 21.2.
Ier. 29.12

+ Luc. 2.14.

[p. 135]

 

'tvolbrenghen metter daet,⁺

 

dat wy in alle percken

 

houden die rechte maet.⁺

 

E n waer't ons noch mach falen

 

openen door zijn Gheest,⁺

 

dat wy niet en verdwalen

 

in't goet doen zijnde meest,

 

men mach gheen tijdt verhalen,

 

dus waect, bidt, God recht vreest.

 

D enckende dat wy reene

 

uyt onse krachte siet,

 

vermoghen groot noch kleene,

 

daerom laet ons met vliet

 

tot Godt bidden en weenen,⁺

 

dat hy ons zijn handt biedt.

 

D at hy ons doch wil maken

 

tot zynen dienst bequaem,⁺

 

op dat wy moghen raken

 

een lidt aen zijn lichaem,

 

en soo tot hem ghenaken,⁺

 

uytbreyden een goe faem.

 

E rnst laet ons betrachten,

+ Phil. 2.13.

+ 2 Pet. 1.6.

+ Psal. 139.24.
Act. 20.29.
Bar. 4.24.
Apoc. 10.6
Mat. 25.13.
Ioan. 15.6.
2 Cor. 3.5.
Esa. 64.18

+ Colos. 4.1.
Acto. 4.30.

+ Rom. 12.7
Heb. 12.22

+ Iaco. 4.8.
2 Cori. 6.13.
Ezec. 18.9

[p. 136]

 

⁺luy noch slaperigh zijn,

 

op Gods toekomst recht wachten,

 

als wyse Maeghden fijn,

 

dat wy niet moeten smachten

 

⁺al in der Hellen pijn.

 

⁺S eer lieffelijck uyt minnen,

 

groet ick u met dit Liedt,

 

laet ons het wel versinnen,

 

en het licht achten niet,

 

eer wy het gaen beginnen

 

verstaet doch recht 'tbediedt.

 

⁺DOCHTER hier mee ten lesten

 

beveel ick u den Heer,

 

houdt my dit doch ten besten,

 

'tgheschiedt na u begheer,

 

hier mee hebt ghy die resten,

 

⁺adieu, schenckt my wat weer.

+ 1 thess. 5.6
Luc. 12.35
1 Cori. 10.15.

+ Esa. 66.24

+ Cant. 1.4.
Psa. 137.3
Luc. 14.28
9.23.

+ Mich. 4.10.
Act. 20.32.
Heb. 13.22

+ Tob. 5.21.