Een nieu gheestelijck liedt-boecxken
(1621)–Vrou Gerrits–
AuteursrechtvrijNa de wyse: Wel hem die in Gods vreese staet.
Ga naar margenoot+GHenaed' en vree van Godt den Vaer,
Wensch ick u Maeghdekens beyde gaer,
Ga naar margenoot+Gheloove, Liefde seere,
Deught laet by u vermeeren.
Want so dit in zijn rechte graet,
By ons te samen in ware daet
Ga naar margenoot+Vruchtbaerlijck wort bevonden
Nu en tot allen stonden.
So sullen wy, verstaet wel mijn
| |
[pagina 81]
| |
Niet ledigh noch onvruchtbaer zijnGa naar margenoot+
In die kennis des Heeren,
Dus laet ons hier toe keeren.Ga naar margenoot+
Om onse beroepinghe jent,Ga naar margenoot+
Ende verkiesinghe excellent,
Met neersticheyt vast te maken
Door bidden ende waken.Ga naar margenoot+
Soo sullen wy dan vallen niet,
Maer ons sal worden, dit wel insiet,
Nae desen tijt ghegheven
Het eeuwigh vreughdigh leven.
Maer wie dees dinghen niet en heeft,Ga naar margenoot+
Die Peterus te kennen gheeft,Ga naar margenoot+
Dat zijn noch blinde gasten
Die nae den wegh om tasten.
Dus elck uyt zijn geloove goet
In daet waerheyt betoonen moet
Deughde en goede wercken
Wilt my, o Heere, stercken.
Want ic vinde seer veel gebreck,
Den ouden Adam seer in my steckt,
| |
[pagina 82]
| |
Ga naar margenoot+Dus helpt my Heer verwinnen,
Maect my doch reyn van binnen.
Van al het geen dat my besmit,
Op dat ick mach worden sneewit
Ende suyver van sonden,
Die ick niet kan deurgronden.
Ga naar margenoot+Maer voor u Heer ist al ondeckt
Wat heymelijc noch in my steckt,
Gheeft my een klaer ghesichte
Dat ickse sie seer lichte.
Op dat ick mach mercken te bet
Ga naar margenoot+Wat my hinderlijck is oft let,
Dat ick gheen meerder begheeren
Ga naar margenoot+Heb in de Wet des Heeren.
Want daer is doch gheen grooter vreught,
Ga naar margenoot+Die't hert in droefheyt meer verheught,
Dan die zijn speculeeren
Heeft in de Wet des Heeren.
Dus wiltse my verleenen Heer,
Dat ick met lusten en begheer
My in u Wet vermake,
| |
[pagina 83]
| |
Oock in der liefden blake.Ga naar margenoot+
O Heer, wilt ons bieden die hant,Ga naar margenoot+
Op dat die liefde dadigh brant,
Dat elck in't herte binnen
Zijn naesten mach beminnen.
Gelijc ons den Vader heeft bemintGa naar margenoot+
En heeft ghegheven zijn lieve kint
Voor ons tot offerhanden,
Doen wy lagen in doots banden.
Met doots banden zijnde bevaen,
So heeft Gods sone voor ons voldaen,
En heeft seer veel geleden,
Alleen den pars ghetreden.
Hy is gekroont, ghekruyst, ghedoot,
Laet ons ghedencken dees liefde groot,
Die hy aen ons heeft bewesen,Ga naar margenoot+
Daer wy seer veel af lesen.
Soo dat wy nu ons selven nietGa naar margenoot+
Meer mogen leven, so schrift bediet,
Vleys, bloet, dat moet men sterven
Om Gods rijck te beerven.
| |
[pagina 84]
| |
Op dat wy doch na desen tijdt
Ga naar margenoot+Moghen eeuwigh zijn verblijdt
By die Hemelsche scharen,
Wilt ons Heer daer vergaren.
Hier mee wil ick dit laten staen,
Ga naar margenoot+Wilt het ten beste keeren gaen,
Beminde in den Heere,
En sendt my haest wat weere.
|
|