De ravenveer

[p. 37]

De schrijver

Geduldig is het papier:
met tekenen wordt het beschreven,
met leven en dood overweven;
het papyrusblad van de Rivier.

Dragend, het geduldig papier,
de syllaben binnen zijn rand;
en tot de rol wordt het gewonden,
met het zegel tot stomheid gebonden.
Straks rust het onder het zand.

Draag gij, geduldig papier,
de woorden door mij geschreven,
de enige mij gebleven
sedert zìj van mij ging:
‘slaap vredig, mijn lieveling.’