De ravenveer

[p. 33]

Het verlaten huis

Steeds rond het uur van middernacht,
gelijk de schim van Hamlets vader
verschijnt hij en komt slepend nader,
stokoud, afzichtelijk van verval,
een ezel met verflarde vacht
en al ontblote tandenwal.

En heffend het skeletgelaat
hijgt hij met hese en doffe zuchten
de aanklacht van wie is gesmaad
en doet mij wraak en onheil duchten,
het aan mijn muren schurend dier.
O Hamlets vader, o King Lear,
vertwijfeld mij uw aanklacht maakt
om wat ik schrikkelijk heb verzaakt.
Mijn vader, mijn vader die ik verliet,
wiens ouderdom ik verstiet!