Nagelaten brieven

Brief no. 178 Aan G.J. de Clerq

Datum: 29 augustus 1859

uba

Bloemendaal 29 Aug. 59
Maandag morgen. 10. u.

Beste Gideon, hartelijk dank voor uwe trouwe weldoende letteren. Ja, lieve kerel, het zijn wel ‘hard times’ - maar aan veel troost en veel liefde ontbreekt het niet. Op dezen oogenblik is de toestand mijner zwakke nog al betrekkelijk gunstig - schoon eigentlijk over 't geheel geslagen alles hetzelfde blijft en de zwakheid eer meer dan minder wordt. De hoest is ook weêr van nacht wat meer geweest - doch sedert 12 dagen nu, geeft zij niet op. De eetlust en digestie blijven goed. En dat onderhoudt de krachten. De dagen, dat zij zich niet beweegt, zelfs niet een 25 schreden in den tuin loopt, is zij het best. Als ik op de kanapé zit, ben ik een heele held zegt ze tusschen beiden; maar als zij van de kanapé naar tafel schuift is ze moê. Haar stemming is zeer opgewekt, en ook haar stem heel goed. Zij kan langer praten zonder kugchen. Ook de nieuwe middelen - ijzer en jodium - schijnt zij tot nog toe best te kunnen verdragen en dat is een heel goed teeken. Ach! zoo nu die slopende koorts maar eens weg bleef - doch die koomt geregeld elken dag in meerdere of mindere mate, evenwel volstrekt niet erger dan toen zij de kinine gebruikte, want die schijnt haar meer kwaad dan goed te hebben gedaan. Verleden Dingsdag - het is al haast weêr acht dagen! - had ik een barre dag. Mijn Jetjen had erg de koorts en was niets goed. Mijn vrolijke Dina had ook koorts - en kreeg mij daar om half vijf nog al een zware stuip die lang aanhield. Zaturdag was het lieve kind er nog zoo zwak van, dat zij niet alleen kon loopen. Nu gaat het beter, doch het is mijn boerinnetjen nog geducht aan te zien. Wat ik dien fatalen Dingsdag geleden heb - van schrik en angst - voor moeder en kind kan ik U niet zeggen. Ik dacht dat mijn lieveling stierf - en vreesde de gevolgen van den schrik voor

[p. *7]

Afb. 7. Afbeelding bij het gedicht: ‘Twee Levensbeelden’.

[p. *8]

Afb. 8. Louis Bienfait.

Afb. 9. C.J. Bienfait-Bodel Nijenhuis.

Afb. 10. Interieur van het Remonstants Kerkgebouw te Delft ten tijde van De Genestet.

[p. 147]

mijn Jetjen. Doch - tegen alle vreeze - heeft zich alles wel geschikt. - Wat Zuster Dina voor ons is en doet - is niet te beschrijven noch te vergelden.

Ik ontfing een hartelijk schrijven van Hubrecht. Wees Gij zoo goed hem iets van dezen mede te deelen. Dan schrijf ik hem zelf nog eens over een dag of wat. Zeg hem ook, dat hoe gaarne ik hem eens hier zag - het evenwel beter is, dat hij niet koomt. Het gaat hier zóo up en down. Donderdag 11. hadden wij een bijzonder mooien dag. Vrijdag minder, Zaturdag veel minder; gisteren weêr mooien - wat zal 't nu van daag weer zijn? Mijn zielsstemming gaat even zoo op en neêr. Was ik maar wat minder ongedurig en kon ik maar meer geregeld iets uitvoeren! Doch mijn naam is Onrust. Maar ook God geeft kracht.

Weet Gij hoe nu door de Kunst eigentlijk de toestand van mijn Jetjen wordt ingezien? Alzoo: Daar zijn wel tubercels in de long aanwezig - maar deze zijn nog niet tot verettering overgegaan. Ware dit het geval - dan zou het mis zijn. Nu is er nog goede grond van hope - als God de middelen zegent, dat spreekt. Van de deelneming Uwer Anna ben ik wel zeer diep overtuigd. Zij móet zich vooral opgewekt houden. Geef Uw kind een kus voor mij. Als Uw beste Moeder te Amsterdam is hope ik haar een bezoek te gaan brengen. De laatste tijden ben ik niet van hier geweest - omdat ik mijn bleeke lieveling te veel observeeren moet en Starck uitvoerig verslag geven van velerlei. - Van de week moet ik een dag naar Delft, om te bevelen dat ze mijn huis witten en schoon maken. t'Is pleizierig - die verhuiszorg! Er is veel in Uw brief, waarop ik uitvoerig zou wenschen te andwoorden - maar ik houd mij kalm en ga nu mijn vrouwtjen opwachten, die meest tegen half elf eerst verschijnt. Dan praat ik wat met haar. Ik heb dan geen tijd meer te schrijven en de brief moet op de post. Groet allen en ontfang den besten der handdrukken van Uw zeer liefh.

P.A. de G.