Bewoonbaarverklaring

[p. 7]

Lagunenstad

het oude water graaft er
zandig onder de huizen
en in de kelders
gist een bittere wijn
de dood waart nu rond
in eigen niemandsland
en verraad spiegelt
een gouden doodskleed voor

de huizen
zij houden zich nauwelijks
staande in hun bloed
en schamper
lacht de verre zee
die hand in hand gaat
met de dood

giftige golven
dragen een verkrachte groet
want de stad verzinkt
in schuren van een
nieuwe vloed