Het triumph-hofjen Iesu Christi ende Marie

[p. A4r]

Herderinnetjes verwonderings Echo-Liedt.

Op de wijse: Seben ved' o vita mia,&c.

[p. A4v]

Ama.   GAlathea! denckt wat (Mare)
Heeft Philander my geseyt,
Dat den Heere der heyrschare,
Kindtsich schreyt.
Galat. Herderinne dese tijdingh,
Maeckt mijn hert oock heel ontstelt.
Coridon heeft 't met verblijdingh
My vertelt.

 

Ama.   't Is t'wonder,                      't Is wonder,

 

Soo Heere!                               O Heere!

 

Dat gh'onder                      Dat onder

 

V teere,                      V eeren,

 

Komt t'hengelen:                      De Engelen:

 

Om d'Helsch gestrickte draet,

 

Weder van ons ziel t'ontstrenglen,

 

Galat. Tot verlossingh van ons quaet.

[p. B1r]

 

2.

 

Ama.   Schapen-hoedster, maer hoe kluchtich

 

Weer-roept Echo, waer ick stae:

 

Soud sy wel Godts lof geruchtich

 

Botse nae?

 

Want my docht na dat ick hoorden,

 

Doe sy daetlijck met my sprack,

 

Dat het haer aen sin noch woorden

 

Niet gebrack.

 

Want luyster.                      Want luyster!

 

Ick segh, ho!                      Ick Echo,

 

Kan duyster                      Kan duyster,

 

Godts wegh, soo                      Gods wegh soo

 

Verkonden.                      Verkonden.

 

Een stem die maer weer-klinckt?

 

't Is dan ree'n dat ooc wordt bevonden,

 

Dat nu elck-een vrolijck singht.

 

3.

 

Galat. Amarillis, Amarillis,

 

Noyt heeft Godt ons soo bemint,

 

Dat hy selven na ons wil is

 

Een kleyn kindt.

 

Willen wy eens derwaerts spoedich

 

Loopen, en hem sien met vreucht,

[fol. B1v]

 

Die ons menschen overvloedich

 

Dus verheucht?

 

Kom gaan wy                      Kom aen wy!

 

Ama.   Ey wacht doch                      Ey wacht doch

 

Yet!staen wy                      Niet staen wy

 

De nacht noch                      De nacht noch

 

Hier stille.                      Hier stille?

 

Galat. Neen, neen, wy moeten voort:

 

Laet ons Schaepjes doen wat sy willen,

 

Ick beveel haer in Godts Woordt.

 

4.

 

Coridon seyt dat het trillend'

 

Leyt in weynich doecken neer,

 

Met wat hoys, en stroys: wy willen't

 

Doen vereer.

 

Ama.   Wel ick ben daer me ce vreden,

 

Laet ons om dat soete dier,

 

Onse testen dragen meden

 

Heel vol vyer.

 

Galat. Soeck d'hoeckjes                      Soeck cloeckjes

 

Al omme.                      Al omme.

 

Ama.   Fijn doeckjes                      Sijn doeckjes

 

Die kommen.                      Die komme,

 

Galat. Niet grover.                      Niet over

 

Ama.   Malcander, helpen wy

 

Om in Beth'lem dees armoede pover,

 

Oock eens te aenschouwen bly.