Het triumph-hofjen Iesu Christi ende Marie

Twee-spraeck.

H.K.      VEel wat'ren sullen niet
V liefd' uyt cunnen blussen.
Chri.    Mijn aertsche siele, siet,
Dus koom ick om te kussen
V wanghen, die my sijn
Veel soeter dan de Wijn.
H.K.      En soeter als de dou,
Die snachts het groen ghebou
Bevochticht, sijt ghy voor
Mijn bleecke drooghe lippen.
Chri.    Verschrickt niet, datter door
Mijn kleets ghescheurde slippen,
Vertoonen aen mijn le'en,
Veel open blauwe ste'en.
'Tis om dat ick de Son
Uw's liefde, niet en kon
Ontschuylen.
H.K.      Ach, heeft die,
Dus deerlijck u gaen branden?
Een luttel toeft, en sie
Ick daer niet in u handen

[p. 11]

 

Twee open wonden? Ach!

 

Chri.    Wat is u lief?

 

H.K.      Ick magh

 

V dus ellendich schier

 

Niet sien.

 

Chri.    Een roo Angier

 

Ben ick om uwe wil,

 

Door 't bloeden, gantsch geworden.

 

H.K.      Sal ick dan swijghen stil?

 

Daermen u soo om-gorde

 

Met smart, om my? Ach neen.

 

Ick sal u minne lof,

 

Terwijl wy samen tree'n,

 

In dit triumphich Hof,

 

Gaen singhen, op mijn langh

 

Bedroefde Harp, met vreuchden

 

Hoe dat u kints ghesang',

 

In Bethlem ons verheuchden.

 

En in u Outheyt, hoe

 

De trouwe minne, doe'

 

V bitterlijcke heeft

 

Ter doodt toe, om-ghesweeft.

 

Chri.    Laet hooren, lief het sal

 

Mijn wonden weer ghenesen.

 

H.K.      Het eerste moet voor al,

 

Van u toekomste wesen.