Een nieuw lied, gemaakt op de victory, bevogten door de koning van Pruyze, den 1 october 1756

[p. 2]

Het beklag der Dronkaars, over het opslaan van alle gebrande watere.

Stem: Zo den Sanger zingt.

GEen Waerdin wil mijn meer borge /

Kaelle Ionker zonder goet /

Nu leef ik in groote zorgen:
Daer is geen waert die mijn meer groet
Het is al by de Waerdin gebleeven /
In het bloeje lief van mijn tijt /
Nu ben ik ouwt en ik moeter gaen swerven
Ik bender mijn Geltje en mijn goetje quit.

Het was strak Monsjeur kom binne

Wel wat is dat u mankeert /
Strack praete zy van het zoete spel der min
Maar sie nou alles is verteert /
Zy wiste mijn zo wel te onthaale:
Met een Glasie Spaense wijn nu ben ik out
En ik moeter gaan dwalen /
Niemant wilder meer by mijn zijn.

Waar zijn nouw al mijn Tafel vrinde

Daer ik voor deeze by was geeert /
Nu is 'er niemant meer te vinde:
Dat gaet nou alles met mijn verkeert /
Zy wiste mijn zoo wel te vermaeke /
Zo lang as ik mijn Geldje had;
Maer het is verkeert het zijn andere zaeke
Zy schoppen mijn met een voet vuur gat.

Het was strak myn Liefe konfrater / wel

waer gayje za na toe heb je niet geweest een
wyn verlaeter / Benje het leven nog zo niet
moe: Siet myn ellebogen kome deur myn
mouwe / en myn haer komt deur myn hoet
Van droefheyd kan ik myn zelfers niet
onthouwen / Ziet reys wat het Keelgat
doet.