Het zinrijk

[p. 189]

Bij gelegenheid

[p. 191]

Pad ontmoet

Ik wandel en probeer:

wiens schaduw licht is,

van geen gewicht, geringe zwaarte,

lichtvoetig onbezwaard voorbij

en:

de wind wijst aan

het doodvertelde, het ontstelde

wandelen buiten bereik

maar zie

gewond sleept hij zich voort

in blind gras langs de weg,

van stoffig zand bestoven

ik zoek een steen

zijn ogen zijn van pijn gesloten.