Het zinrijk

[p. 104]

[Ik kijk naar buiten met gesloten ogen]

ik kijk naar buiten met gesloten ogen,
de takken zijn er waar zij moeten zijn,
aan bomen in de lucht.

Het labyrint,

dat ik mij toen ik jong was maakte, wijst
elk antwoord onveranderd naar zijn vraag
terug.