Het zinrijk

[p. 44]

Onderhout van ahorn 's nachts

Zuchten hoor ik als ik hem voorbij ga,
steunend staat hij blad af, grond
houdt zijn voet omklemd.

Te jong, te laag om

neer te zien op zijn groot blad in trots op
raadsels, zich in doodsgevaren te herkennen.

Graf de grond, de lege tak vertakt.