Den Goddelycken Minnenpijl

Een nieuw Kers-Liedeken,

(Op de wijse) Heureux se jour de Partenisse & d’Alidon.

1.

Phylis.

Herderkens laet ons naer Betlehem trecken,
Met blij gheschal,
Laet ons, ons ghebuerkens op wecken,
Hier rondom al,
Den Enghel heeft ons komen verclaren,

[p. 179]

 

Een blijde vreught,

 

Een Maghet heeft ons komen te baren,

 

Den Schepper verheught.

 

 

 

2.

 

Maer Tyter ick had by naer vergheten,

 

Te draghen wat me,

 

Mischien en is daer niet om t’eten,

 

In Betlehem ste,

 

Ick sal wat Melcxken mede draghen,

 

Haelt ghy wat broodt,

 

Wat Eyerkens om te behaghen,

 

T’kindt in den noodt,

 

 

 

3.

 

Coridon gaet ghy met leghe handen,

 

Naer Betlehem toe,

[p. 180]

 

Doet dat niet want dat waere een schande,

 

Ghevuerken wel hoe,

 

En kunde ghy dat niet bedencken,

 

Dat als men gaet,

 

In’t kinderbedt sonder gheschencken,

 

Niet wel en staet.

 

 

 

4.

 

Coridon.

 

Philis ghy draeght soo groote sorghen,

 

K’en ben niet bodt,

 

K’heb onder mijn casack verborghen,

 

Eenen pap-pot,

 

K’heb oock in mijnen buydel ghesteken,

 

Wat Suycker en Cruydt,

 

Dat ick dat niet en had gheweten,

 

Dat waer een cluydt.

[p. 181]

 

5.

 

Philis.

 

Coragie laet ons niet blijven praeten,

 

Maer laet ons gaen,

 

Want onsen tijt sal ons verlaten,

 

Ke siet eens aen,

 

Daer staet den stal vol clarigheden,

 

Een Enghelsche schaer,

 

Singhen den mensch Peys ende vrede,

 

Met vreughden daer.

 

 

 

6.

 

Tyter.

 

Is het niet om verwondert te wesen,

 

Dat Godt wordt mensch,

 

Dat hy komt uyt sijnen Croon gheresen,

[p. 182]

 

Naer onsen wensch,

 

Kost hy niet hebben voor sijn wooningh,

 

Een Koninckx Paleys,

 

Ghelijck aen eenen grooten Koninck,

 

Is sijnen heys.

 

 

 

7.

 

Coridon.

 

Wie sal nu eerst in’t Stalleken treden,

 

Tyter, gheeft Philips de eer,

 

Want sy ons ghenoot heeft om t’aenbidden,

 

Dit kindeken teer,

 

Philis, maeckt gheen gerucht komt stillekens binnen

 

Het kindt dat slaept,

 

Dat ghy dat kindeken vol Minnen,

 

Niet wacker en maeckt.

[p. 183]

 

8.

 

De Heylighe Moeder Maria.

 

Willecom Herders komt ghy vereeren,

 

Mijn kindt minnoot,

 

Al licht hy hier van leden teere,

 

Hy is seer groot,

 

Een Koninckx Soon sijnen Heer-Vader,

 

Is Godt van al,

 

Komt Herderkens aenbidt hem te gader,

 

Met blij gheschal.

 

 

 

9.

 

Phylis.

 

K’waer blij dat ick had me ghenomen,

 

Mijn Moeselken,

 

Om te vereeren ben ick ghekomen,

[p. 184]

 

Dit Kindeken,

 

Wy bringhen Melck om papken te koken,

 

En Suycker daer by,

 

Hebdy gheen houdt om vierken te stoken,

 

Seght het aen my.

 

 

 

10.

 

Tyter.

 

Mijn moerken die sal fluskens komen,

 

Met luyerkens,

 

S’en haddet soo gou niet vernomen,

 

Als d’Herderkens,

 

K’sal segghen dat sy wat houtien moet brenghen,

 

Om t’kindeken teer,

 

Sijn ledekens te vieren het briest soo strenghen,

 

Dan kom ick weer.