Den Goddelycken Minnenpijl

Een nieuw Gheestelijck Liedeken,

(Op de wijse) Ick drinck den nieuwen Most.

1.

Helpt my o grooten Heer,
Want tot u ick my keer,

[p. 122]

 

Wilt my verlossen van dit Lichaem kranck,

 

Daer ick ben aen ghebonden teghen danck,

 

Ick sucht soo menigh mael,

 

Tot u o mijnen Godt met droeve tael,

 

Mijn traenen daelen, en my heel af malen,

 

Wilt toch verlossen my,

 

Vyt die vleesche slaverny.

 

 

 

2.

 

Den gheest en de natuer,

 

Die spelen haere kuer,

 

T’is hier ghedurigh oorlogh ende strijt,

 

Als ick soeck vre dan komt den haet en nijt,

 

Als ick my selven heel,

 

Ontrecken wil van s’werelts ghestreel,

 

Komt sy my trecken en met my gecken,

[p. 123]

 

Soo ick haer niet en ken,

 

Dat ick berooft van sinnen ben.

 

 

 

3.

 

Soeck ick uyt liefde reen,

 

Te Minnen u alleen,

 

Daer komt een weder strijt in mijn ghemoet,

 

Mijn eyghen Lichaem wilt oock sijn ghevoet,

 

Al t’gheen dat ick aen sien,

 

T’hadt gheeren dat ick daer aen d’hant sou bien,

 

Daer ick met grouwen dat moet aenschouwen,

 

Hoe ver ist dan daer van,

 

Dat ick t’begheeren kan.

 

 

 

4.

 

Breeckt Heer dan los den bandt,

 

En leydt my metter handt,

[p. 124]

 

Wilt toch verlossen my o goeden vrient,

 

Waer heb ick toch dees slavernij verdient,

 

Want t’is my groot torment,

 

Dat ick moet van de wereldt zijn bekent,

 

Dees levens pijnen doen my verdwijnen,

 

Ick sal t’ontfanghen hier,

 

In plaets van’t Vaghevier.