Den Goddelycken Minnenpijl
(1678)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij(Op de wijse) Van Caecilia, ofte ick sien een Choor verheven van Maeghden.1.
Bruydegom verheven,
Goddelijck aenschijn,
Hoe soet is het leven,
Als ghy met my wilt zijn,
Ghy zijt qualijck ghetreden,
By my op dit foreest,
| |
[pagina 110]
| |
Oft uwe goede zeden,
Verlichten mijnen gheest,
Ia noch meer mijn beminden,
Dat my socht te verslinden,
Gaet nu van my vlieden,
Op den staenden voet,
Dat ick aen u komste de eer aenschrijven, moet.
2.
Ghy komt my hier schincken,
V presentie klaer,
Ende my soo wincken,
Wel seker wonderbaer,
G’houdt my by u gheseten,
Vyt eene liefde puer,
Die heel is onghemeten,
Van nu en t’aller uer,
| |
[pagina 111]
| |
Met dese pure Minne,
Die alle goedt heeft inne,
Spreeckt ghy t’allen stonden,
My seer hemels toe,
Al sonder te worden,
Van uwe woorden moe.
3.
Soudt wel konnen wesen,
Datter iemandt souw,
In het kas van desen,
Eenigh-sins worden flauw,
Neen neen hy sou ontsteken,
Vyt u manier van doen,
Hy soude u aenspreken,
Dat ghy hen meer soudt voen,
| |
[pagina 112]
| |
Met Hemelsche aenspraecken,
Van al Hemelsche saecken,
Want alle de ghene,
Die ghy hier bekout,
Niemandt en begheert toch,
Dat ghy op houden soudt.
4.
Ghy maeckt alle lieden,
Aen u obeysant,
Als s’u eens bespieden,
Sy komen u ter handt,
Voor my ick moet belijden,
Dat uwe Min my bindt,
Soo dat ick t’allen tijden,
Magh segghen blij ghesint,
| |
[pagina 113]
| |
Mijn is mijnen beminden,
Die my heeft comen binden,
En ick ben de sijne,
T’is ghenoch betoont,
Wy hebben malkanderen,
Met liefde Croon becroont.
5.
Dat ick soo durf spreken,
K’doet uyt suyver hert,
T’zijn der liefde treken,
Die spelen hunne pert,
De Goddelijcke Minne,
Ghy weet wat dat sy is,
Sy heeft veel stoutheydt inne,
In haere minne fris,
| |
[pagina 114]
| |
K’en wil ons min met segghen,
Niet heel ghelijck aenlegghen,
K’weet dat uwe liefde,
Naer des Hemels staet,
Meerder is als mijne,
Oneyndelijck in graedt.
6.
Lof o Godt van weerden,
Mijn oprecht vermaeck,
Naer u op der aerden,
Alleenelijck ick snaeck,
Laet uwe liefde groeyen,
De mijn sal groeyen me,
Al sonder te vernoeyen,
Op een Hemelsche ze,
| |
[pagina 115]
| |
Op d’ack door u ghenaede
In liefde my versaede
Want u hemelse liefde,
Volmaeckt alle vreught,
En sy doet ons komen,
In als tot waere deught.
|
|