Den Goddelycken Minnenpijl
(1678)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij(Op de wijse,) Vant Balet van Monteré, ofte Aen hoort mijn droevigh suchten, oock van 36. Heylighen van S. Salvator.1.
Vliedt ver van my mijnen Beminden,
Vliedt ver van my,
| |
[pagina 45]
| |
K’vertrou ghy en wilt my niet gheheel verslinden,
Laet m’een weynigh vry,
Laet mijnen adem wat verhalen,
Want ick ben heel kranck,
T’is wel met uwen danck,
Ey Lief en blijft niet dralen,
Spoeyt wat uwen ganck.
2.
Maer neemt gheen acht op dese reden,
Die ick hier sagh,
Dat ghy soo haestelijck van my sout treden,
Ick dat weder legh,
Ick heb heel onbedacht ghesproken,
Door de groote vlam,
Die mijn hert heel in nam,
| |
[pagina 46]
| |
Lief al sijde wat ghedoken,
Blijft daer om niet gram.
3.
Maer Liefste Lief mocht ick ghedijen,
V soet ghesicht,
Op de gheberghten der Specerijen,
Als een dijntien licht,
K’sou mijnen brandt weer wat ontknopen,
Door den soeten geur,
Maer Lief als gaet deur,
Als ghy t’stelt aen een loopen,
Houdt een oogh in’t speur.
4.
Als ick dan versien uwe stralen,
Van u aenschijn,
| |
[pagina 47]
| |
Dan sal allenskens uwe vlamme dalen,
In het hert van mijn,
Maer soo ghy wildet by my blijven,
En daer in voleynt,
Want Liefste Lief ghy pijnt,
Ick sal’t u vlam toe schrijven,
Soo mijn hert verdwijnt.
5.
Xaverius seer hoogh verheven,
En Koska me,
Als ghy u vlam hadt in hun hert ghedreven,
En daer hieldet ste,
Houdt op het is ghenoegh ontsteken,
Schiet gheen vlammen meer,
Mijn hert is veel te teer,
| |
[pagina 48]
| |
Oft t’sou my moeten breken,
Mijnen Godt en Heer.
|
|