Den Goddelycken Minnenpijl

Een nieu Gheestelijck Liedeken,

(Op de Wijse) ô Liefste Lief mijn schoone Vriendinne.

1.

O mijnen Godt wilt my eens aenhooren,
Mijn Traenen moeten u rust verstooren,
Om dat ick dool in vremde Landen
ô Heer aen wie sal ick my stranden.

2.

Den wegh van mijne Pelgrimagie,
Die is met alder-hande quellagie

[p. 26]

 

Heel dicht beset aen alle sijden,

 

Al waer ick kom t’is druck en lijden.

 

 

 

3.

 

Daer by is hy crom en ver gheleghen,

 

Daer by veel onbekende weghen,

 

Dickwils gaen ick in verkeerde Scholen,

 

O Heer en laet my niet blijven dolen.

 

 

 

4.

 

Aen siet het Schepsel van uwer Handen,

 

Bewaert my in dees vremde Landen,

 

Want onder weghen daer ick passeren

 

Zijn veel Herberghen om te logeren.

 

 

 

5.

 

D’een Herbergh hanght uyt de wereldt,

 

Van binnen heel vuyl van buyten beperelt,

[p. 27]

 

In d’ander hanght de School van Minnen,

 

Waer ‘t Cupidoken Logeert van binnen.

 

 

 

6.

 

Waer sal ick dan den dagh verwachten,

 

Sal ick dan moeten die droeve nachten,

 

Onder den blauwen Hemel slaepen,

 

K’en sien gheen plaets om rust te raepen.

 

 

 

7.

 

K’en kan met mijn verstant niet versinnen,

 

Hoe kan een Mensch dit leven beminnen,

 

Maer iemandt mocht met my gaen spotten

 

Want die Godt mindt die acht-men voor sotten.