Den Goddelycken Minnenpijl
(1678)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij
[pagina 17]
| |
(Op de wijse) Dat nu Iudea haer verblijdt.
De Bruydt.
O Heer ick sien wel wat ghy doet,
My dunckt t’is al verloren moet,
Ghy soeckt een Hert dat naer u Iaeght,
En dat naer u gheduerigh vraeght.
Maer hier niemant en is ontrent.
Aen wie is uwen wensch bekent,
Noch niet en weten wat ghy tracht,
Om dat sy woonen inden nacht.
| |
[pagina 18]
| |
Den Bruydegom.
Bruydt ghy verstaet wel mijnen wensch,
Ick soeck het hert al van den Mensch,
Ick soeck een hertien liever en vrij,
Van al des Wereldts slavernij.
De Bruydt.
O Liefsten Ieseken ick vraegh,
Wilt ghy mijn hertien dat ick draegh,
Mijn hert dat is de Wereldt mue,
Houdt het toch vast ick gheef het uw.
Den Bruydegom.
O Bruydt voorwaer ghy hebt verstant,
Dat ghy treckt van u hert den bandt,
Ick treckt veel met de coort der min,
Maer weynigh die my laeten in,
| |
[pagina 19]
| |
De Bruydt.
Maer als ick u mijn hertien schenck,
Dat het dan let op uwen wenck,
Altijdt ghereedt tot uwen wil,
Laet in my komen gheen verschil.
Den Bruydegom.
Mijn Bruydt ick wil oock anders niet,
Dat’s mijnen wensch ghelijck ghy siet,
En dat ick zijn magh Meester alleen,
Dat hert bemin ick uyt liefden reen.
|
|