Den geestelycke jacht
(1722)–Johanna de Gavre–
AuteursrechtvrijStemme: Helas je suis abandonné.1. HElaes om eenen die ick min
(Waer ick lanck in,
Heb vonden troost en zegen
| |
[pagina 98]
| |
Die uytsteeckt ghewortelt in mijn hert en sin,
Den alderschoonsten died'er leeft
Jae die de aerde oyt ghedraghen heeft)
Moet ick helaes als eenen ballinck dwalen, ô druk, ô pijn,
Kost ick hem onderhaelen, 'k sou te vreden zijn.
2. Want om dat ick geen schepsels min
Noch mijnen sin, tot hun kan zijn gheneghen
Valt my gheheel de Wertldt teghen
En seght den strijdt is noch maer een begin,
Van haer word' ick bespot, veracht
Uyt enckel vreught sy met mijn lijden lacht,
Moet ick dan gansch ontroost noch langher derven
Godts soet aenschijn?
Ach mocht ick sterven, 'k sou ghenesen zijn!
| |
[pagina 99]
| |
3. Ach Hemel, Sterren, Son en Maen
Wilt hooren naer mijn overdroevigh suchten!
Die leven moet in onghenuchten
En als den sneeuw in't Sonne-licht vergaen,
Ick dool als eenen Vremdelinck
Als oft de Wereldt my niet aen en ginck,
Al dat ick sien toont my een bitter wesen,
Ach sal ick noyt
Den uytghelesen sien, ick waer liever doodt!
4. Gaet Enghels ende boodtschapt hem
Dat om sijn Liefde soet te achterhaelen,
Ick soeck langhs Berghen ende Daelen,
En roep! waer zijt ghy Heer met heescher stem?
Dat ick door overgrooten wensch
Ghelijck een afgesnede Roos verslensch,
Krijgh ick geen troost, soo moet ick blijven dwalen,
| |
[pagina 100]
| |
Wat pers, wat pijn?
Kost ick hem achterhaelen, 'k sou ghenesen zijn.
|
|