Den geestelycke jacht

[p. 74]

Godt leert dat sy haer ledigen moet van allen de creaturen mits hun veranderlijckheyt.

Stemme: Van't Nonneken dat den inganck des Cloosters beklaeght.

1. O Lieve Ziel gy soeckt my te beminnen
U hert dat jaeght, en wenscht altyt
Voor al moet ghy versterven al u sinnen,
En trecken af van alle ydelheyt,
Geen eer nogh glori, in u memori
En hout geprint, schoon u de werelt vlyt.

2. Zijt innigh stil en soeckt u recreati'

In een gevredigh en ootmoedigh hert,
En soeckt geen ydel menschelijcke grati'
Bedroeft u niet als s'u ontnomen wert,
Als s'u ontvallen, blijft niet met allen,
Achter hun naer, als menigh bitter smert.

[p. 75]

 

3. Houdt u gemoet, gerecht op t'alderhooghsten

 

Scherpt u gesicht op 't geen u wordt vertoont,

 

Nedright u selven op 't alderghebooghste,

 

Daer n'is niet groots dan 'tgeen in d'Hemels woont

 

Den schat der deughden, een Zee vol vreughden

 

Belooft u dien sijn eyghen gaven croont.

 

4. Wat soeckt ghy by die u niet kan gheven

 

Dan ongherustheden in den gheest,

 

Betracht liever een heel verstorven leven,

 

Laet vaeren schepsels al, in't minst en meest

 

De creatueren, dat zijn Figueren

 

Die licht verand'ren, met een swaer tempeest.

 

5. Denckt dat ghy wandelt hier in vremde Landen

 

Dat u de Wereldt niet meer aen en gaet,

 

Gaet 't al voor by, de schepsels hebben banden

[p. 76]

 

Om u te houden buyten uwen graet,

 

Wilt hun verlaeten, schoon al hun praeten

 

Denckt dat u hert naer hoogher dinghen staet.

 

6. Saligh en wijs die boven d' aertsche dinghen

 

Op my alleen hun hert ghevestight houdt,

 

Die schijnt te staen, boven veranderinghe

 

Op sant noch stof hun Huysingh niet en boudt,

 

Maer hun leven, my overgheven

 

Door't bloot Gheloof op my steunt en betrout.