Den geestelycke jacht
(1722)–Johanna de Gavre– Auteursrechtvrij
[pagina 46]
| |
Stemme: Ick ben een Haesken in t groene Wout. Oft De nieuwe Cotilion.HOe kont ghy zijn soo blindt ô Mensch!
Dat ghy het hier al soeckt naer uwen wensch,
Vreught en ghenuchten, sonder suchten,
Ten is hier helaes! dat Landtschap niet
Daer het al naer uwen wil gheschiet.
2. Waer ghy het soeckt 't zy hier oft daer
Nerghens en wordt ghy vreught ghewaer
Als in't vertijden, en 't besnijden,
Die elders naer ghenuchten staet,
Verr' van den wegh der deughden gaet.
3. Bloot en onthecht van eygendom,
Sijn selven uytgaen ende wederom
| |
[pagina 47]
| |
Sich ghewennen, niet te kennen,
Als 't geen dat ons JESUS leyt
Bestaet de waere vrolijckheyt.
4. Dit zy alleen 't begin, en endt,
U tot een suyver oogh' ghewent.
Want in het erven, oft in het derven,
Ten zy het al om Godt gheschiet
U doen en laeten en gheldt'er niet.
|
|